Na Divčibarama 45 odsto više turista

– Divčibare je turističko mesto sa najvećim brojem posetilaca i noćenja u Valjevu. Reč je o planinsko-turističkom mestu koje je zbog ovogodišnjih velikih vrućina privuklo veliki broj posetilaca koji su dolazili kako bi pobegli od gradske vreline – napominje Čankovićeva.

Divčibare, inače, kako se navodi na sajtu TOV, imaju blagu i prijatnu klimu – 239 dana bez vetra, 280 dana bez padavina, prosečna temperatura vazduha u toku leta ne prelazi 22 stepena, dok se zimi sneg zadržava puna četiri meseca. Ovo područje obiluje rečicama, izvorima i potocima koji pripadaju slivovima Kolubare i Zapadne Morave.

Međutim, Divčibare nisu jedina turistička destinacija koju Valjevo ima da ponudi, već kako napominju u TOV, tu su planine Povlen, Maljen, Medvednik, Jablanik i Magleš, ali i manastiri Lelić, Ćelije, Jovanja, Pustinja i Gračanica. „Manastiri svake godine beleže veliki broj posetilaca, u proseku oko 60.000. Takođe, Brankovinu obiđe oko 30.000 ljudi godišnje od kojih je i veliki broj đačkih ekskurzija“, navodi direktorka TOV.

Brankovina se ubraja među najstarija sela valjevskog kraja, u srpsku istoriju ulazi tokom 18. veka, vojevanjem kneza Alekse Nenadovića u austro-turskom ratu. Posle njegovog pogubljenja 1804. godine, vojskom u ovom kraju komandovao je vojvoda Jakov Nenadović, a diplomatiju ustanika vodio Prota Mateja. Oni i svi Nenadovići, do književnika i putopisca čika Ljube, počivaju uz brankovinsku crkvu. U drugom delu senovite porte je humka Desanke Maksimović, koja je ovde prva slova sricala. Nedaleko je podignuta i replika kuće Nenadovića.

Prema rečima direktorke TOV, gosti Valjeva obilaze i samo gradsko jezgro, u kojem se nalazi i renovirani Narodni muzej, a za koji mnogi kažu da ima jednu od najkvalitetnijih postavki u Srbiji. Tu su i Kula Nenadovića i Muselimov konak kao najstarija građevina u Valjevu, podignuta u 18. veku, a u čijem su podrumu bili zarobljeni Aleksa Nenadovića i Ilija Birčanin. U centru grada, na desnoj obali Kolubare, nalazi se i Tešnjar – autentična srpska čaršija iz perioda turske vladavine. Poreklom je iz 17. veka, ali je očuvan izgled s kraja 19. veka.

Festival duvan čvaraka u oktobru

Jedan od brendova valjevskog kraja, kako se smatra, jesu duvan čvarci, te se u Valjevu svake godine od 2006. održava Festival duvan čvaraka. Manifestacija okuplja veliki broj posetilaca koji imaju priliku da vide kako se spremaju čvarci po recepturi staroj 200 godina, ali i da degustiraju ovaj jedinstveni proizvod, koji je izum valjevskih mesara. Tajna dobrih duvan čvaraka je u njihovom dugotrajnom kuvanju, posle kog se prže, a potom cede kroz lanenu tkaninu. „Festival svake godine okupi između 5.000 i 6.000 posetilaca, a čitavo Valjevo posle toga ostane potpuno bez čvaraka i suhomesnatih proizvoda“, napominje Dragica Čanković, direktorka TOV. Ove godine festival se održava 11. oktobra.

Kako je Valjevo dobilo ime?

Filološko tumačenje nastanka imena Valjevo dovodi nas do starog slovenskog ličnog imena Valj, tako da je „Valjevo“ kao prisvojni pridev označavao vlasništvo feudalnog poseda. Postoji i teorija po kojoj je reč Valjevo nastala od starog latinskog izraza vallis, što znači dolina. Pored filološkog tumačenja postoje i različite legende. Najpoznatija je ona po kojoj je Valjevo ime dobilo po valjaricama za izradu sukna koje su nekada u velikom broju postojale duž Kolubare. Po drugom predanju, budući stanovnici grada su se svaljali u kotlinu sa obližnjih brda i osnovali grad, a postoji i mišljenje da je Valjevo dobilo ime po valjanoj, plodnoj zemlji.