Necenzurisan potez naprednog genija

I to ne prikrivenoj ili sofisticiranoj, već brutalnoj – kao maljem u čelo. Kada se tome doda i umetnički doprinos, odnosno pokušaji iskazivanja smisla za angažovanu umetnost od strane uposlenika u informativnoj službi te partije, onda ta pojava dobija specifičnu dimenziju koja iznova probija granice zamisli o tome da su neke društvene pojave ipak nemoguće i da stoje kao antipod stvarnosti. Naziv izložbe koju je Srpska napredna stranka priredila u jednoj od najskupljih i najprostranijih galerija, u samom centru Beograda, Knez Mihailovoj ulici – „Necenzurisane laži“ – zapravo je potpuna neistina. Jer, kada izvršna vlast ocenjuje rad medija o izvršnoj vlasti, odnosno o njoj samoj, onda se to u čistoj logici i osnovi zdravorazumskog razmišljanja, bez kojeg ljudski mozak ne bi bio u stanju da sabere dva i dva – zove cenzura. Istinit naziv izložbe, dakle, apriori – bez ijednog jedinog pogleda na njen sadržaj, glasio bi – Cenzurisane istine.

O tome kakvi su dometi ovakvih priredbi, javnost je podeljena. Na one koji su izmanipulisani i zgroženi izveštavanjem medija o apsolutnom vladaru i njegovoj ekipi, i na one kojima je i pored realizacije jedne takve ideje i dalje nezamislivo da se to uopšte dešava. Kako je moguće tako olako onu prvu, nažalost, i mnogo masovniju grupu nazvati – izmanipulisanim? Pitanje je zapravo kako je moguće da se građanin, bilo koji, pa bio on i najbliži član porodice onih koji vladaju, stavlja u odbranu nekog ko raspolaže apsolutnom vlašću naspram onih koji u suštini raspolažu jedino smislom svog postojanja – rad u interesu svih građana?

Prigovor – da je većina medija u Srbiji određena pojedinačnim interesima svojih vlasnika iz sveta korupcije i kriminala – ovog puta ne argumentuje u korist suprotne teze. Naime, da li je i u kom svetu moguće da je svaka medijska kritika na račun vlasti određena zastupanjem interesa nekog sumnjivog pojedinca kojem ova vlast ne odgovara, kao što tvrde Vučić i njegova ekipa? Nemoguće je. Pa, bilo samo po zakonu slučajnosti. O tome i govori izložba SNS, priređena u danu kada su Srbiji otvorena poglavlja u procesu evropskih integracija – kada se pitanje medijskih sloboda stavlja u fokus daljeg napretka. Kakav mudar, neprovidan, i, svakako, necenzurisan potez naprednog genija.