Madrid: Uticaji različitih kultura

Tu je prvu tvrđavu 852. godine podigao Muhamad I i to na mestu današnje Kraljevske palate. Od XI veka naselje je već pod uticajem hrišćana i u kohabitaciji sa njima, a kasnije u potpunoj dominaciji. Ime naselja vremenom se hispanizovalo i postalo Madrid. U XIII veku već dobija, kao grad, izvesne privilegije od tadašnjih monarha, a u XV veku i prve urbanističke planove. Španski kralj Filip II je 1561. doneo odluku da dvor iz Toleda preseli u Madrid, usred poluostrva, i od tada on i postaje prestonica kraljevstva. Pored brojnih tadašnjih zdanja tzv. <I>casas a la malacia<I>, iz tog vremena potiče i najznačajnije arhitektonsko delo manastir Eskorijal, sagrađen 49 kilometara od centra grada u kome su sahranjeni svi španski kraljevi do današnjih dana.

Grad se razvijao i postajao važan trgovački centar i u pravom smislu prestonica. Fasade zgrada su dobijale uniformisan izgled, sa kapitelima u flamanskom stilu, sa manjim otvorima prozora i gradnjom od cigle u kombinaciji sa kamenom. Iz tog vremena potiče Glavni trg (Plaza Mayor) i Glavna ulica. Kasnije kako su se menjale dinastije i kako je rastao značaj plemstva, bogatih trgovaca i drugih uglednika, tako je i grad menjao izgled, transformisao se i dobijao mnoga značajna zdanja (Kraljevska akademija, Biblioteka, Kraljevska palata) kao i prilaze – vrata grada (Puera da Toledo, Puerta de Alcala), parkove i paviljone.

U Madridu možete videti brojne barokne crkve i one u neoklasicističkom stilu. Katedrala jedino nije prevazišla po lepoti i značaju onu iz Toleda niti po veličini onu iz Sevilje.

Danas ovaj grad, u središtu Pirinejskog poluostrva, odiše zdanjima iz raznih epoha i raznih stilova. Ima prekrasnih zgrada. Vidljivi su uticaji različitih kultura. Neki delovi grada i posebno zgrade za stanovanje podsećaju na Pariz, sa velikim prozorima i balkonima, ali bez ikakve razigranosti. Sve je strogo, svedeno. Ni na jednom balkonu nema cveća ili kakvog ukrasa. Nigde nikakvog zelenila. Sve deluje opskurno, sivo, kontrolisano, iako je sve sređeno. Ili baš zato što je sve uređeno! Ipak, bez duše, što bi neki rekli. Posebno zgrade od cigle, sa ogromnim stanovima, građene u vreme Franka, verovatno za njegove fašističke uglednike.

Prosto da ne verujete da je ovih dana baš Madrid bio svetska prestonica Pride-a i domaćin skoro milion ljudi koji su došli da se zabave. Na svim trgovima, a njih je puno, bile su postavljene bine. Na svim značajnijim zgradama u centru bila je istaknuta zastava duginih boja. Čitavi kvartovi sa svim prodavnicama i kafeima su bili označeni kao zona za one koji se osećaju ili solidarišu sa gay populacijom. Pored brojnih zabavljača iz celog sveta, na jednoj od bina učestvovao je i nedavni predstavnik Crne Gore na Eurosongu. Kažu da Madrid spada u najtolerantnije prestonice kad je reč o našim različitostima. Kakav kontrast sa opštim izgledom grada i atmosferom u njemu.