Bratislav Dikić, bivši šef srpske Žandarmerije, policijski general u penziji, diplomac učiteljskog fakulteta, doktor kriznog menadženta sa Megatrenda, uhapšenik i dobitnik priznanja zbog “patriotizma”, akter afera koje je voleo da negira i čovek krajnje živopisne biografije postao je nedavno direktor šumskog gazdinstva “Niš”.
Brinuće o 55.938,16 hektara “obraslog i neobraslog zemljišta”, zaštićenim područjima, lovištima i ribnjacima.
„Nisam nikakav Legija, nisam radio u Legiji stranaca, ja sam Srbin iz Niša, radim u srpskoj žandarmeriji“, jedna je od Dikićevih najpoznatijih izjava, nakon što je 2011, kao komandant Žandarmerije, optuživan da unutar nje, a kroz novu sistematizaciju, formira novu Jedinicu za specijalne operacije (JSO), po ugledu na onu koju je vodio Milorad Ulemek Legija.
Najviše medijske pažnje privukao je, ipak, u oktobru 2016. godine, kada je u izbornoj noći uhapšen u Crnoj Gori, zajedno sa još 19 srpskih i ruskih državljana, zbog sumnje da su u saradnji sa ruskom vojnom obavještajnom službom GRU pripremali državni udar, nasilnu smenu lasti i likvidaciju tadašnjeg premijera Mila Đukanovića, kako bi navodno sprečili ulazak Crne Gore u NATO.
Viši sud u Podgorici ga je osudio na osam godina zatvora, zbog terorizma u pokušaju, od kojih je četiri izdržao u Spužu, gde je štrajkovao glađu. Apelacioni sud je početkom 2021. u celosti ukinuo ovakvu prvostepenu presudu.
Polovinom 2001. godine Dikić je bio povezivan sa sklanjanjem zaplenjenog, a neprijavljenog oružja sa područja Novog Pazara i Bujanovca u žandarmerijsku bazu na Vlasini.
Pripisivali su mu da stoji iza postavljanja spomen-obeležja u obliku pravoslavnog krsta posvećen poginulim policajcima na jugu Srbije, što je isprovociralo krizu u vezi sa postavljanjem albanskog spomenika u Preševu.
Prozivan je da je 2011. navodno neovlašćeno prisluškivao najbliže saradnike, kao i vrh tadašnje vlasti, uključujući i predsednika Srbije Borisa Tadića.
Za njegovog komandovanja Žandarmerijom nizale su se priče o, kako se govorilo, reketiranju, iznudi, likvidacijama i švercu sa kojima su povezivani pojedini njeni pripadnici.
Sa mesta komandanta smenjen je 2013. godine, nakon ubistva i spaljivanja dvojice mladića u Rekovcu, za koje je između ostalih osumnjičen i jedan žandarmerac. Već 2015. podneo je zahtev za penzionisanje.
Dikić je radio u MUP-u od 1989. godine, od kojih deset u Specijalnoj policijskoj jedinici za borbu protiv terorizma (SAJ). U Žandarmeriji je od njenog osnovanja u novembru 2001, a bio je i komandant njenog niškog odreda. Nakon smene je postavljen za pomoćnika direktora policije.
Kao učesnika sukoba na Kosovu, u sastavu SAJ, Slobodan Milošević ga je 1999. odlikovao ordenom za hrabrost. Od predsednika Tadića je 2011. dobio zlatnu medalju za otkrivanje ratnih zločina nad nealbancima na Kosovu. Dobitnik je ratnog krsta i plakete Srpske pravoslavne crkve.
Rođen je u Nišu 1970. godine, otac je troje dece.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.