Aranđelovac, grad ruiniranih javnih objekata

Sjajna izložba, posvećena projektantu „starog zdanja“, arhitekti Kosti Šreploviću, stradalom tokom izgradnje svog najznačajnijeg dela, kojim je ostavio dubok trag u srpskoj arhitekturi i postao zaštitni znak ove varoši za koju je moj profesor, arhitekta Petar Krstić govorio na predavanjima da ima sve predispozicije da postane banja na nivou Karlovih Vari.

Zatim obilazim ruinirani objekat starog zdanja koji još uvek opstaje zahvaljujući novom krovu sagrađenom pre deceniju u vreme tadašnjeg ministra kulture Nebojše Bradića.

Šetnju nastavljam do susednog hotela „Šumadija“ koji je završen 1937. godine po projektu renomiranog arhitekte Gojka Todića, a koji se nalazi u fazi sanacije na gradilištu bez radnika.

Ukratko, oba objekta pre godinu je kupilo na licitaciji preduzeće iz Stublina, koje je potom staro zdanje ustupilo opštini Aranđelovac, koja pored želje da postane vlasnik nema materijalnih sredstava da ga isplati.

Inače, park ispod ova dva objekta je velika izložba skulptura vajara iz cele stare Jugoslavije i većeg dela Evrope i loše se održava jer su pristupne staze neodržavane, skulpture se ne čiste, a table sa nazivima autora su nečitljive, tako da najznačajniji vajari druge polovine 20. veka ostaju anonimni.

U nastavku šetnje kroz park pažnju mi privlači rehabilitacioni centar koji je u funkciji i dobro je održavan.

Zatim odlazim na prostor iznad parka koji nosi naziv „Zvezdara“, gde je bolnica sa novim dograđenim delom ambulanti, a iznad bolnica sagrađena posle Prvog svetskog rata koja je sklona padu.

Na kraju, šetnju završavam depresivnim utiskom o izgledu susednog velikog objekta centra za rehabilitaciju koji je pokriven i zastakljen osamdesetih godina prošlog veka, a sada sklon rušenju. Inače, objekat je značajno delo savremene srpske arhitekture.

Šetnju kroz Aranđelovac završavam razmišljanjem o sudbini značajnih dela srpske arhitekture u ovoj varoši i nebrizi ili nemoći uprave varoši da ih renovira odnosno završi.

Autor je arhitekta