Borba za pravoslavne duše

Njihov aktuelni naslednik, patrijarh srpski Porfirije (Perić), koji je na ustoličenju prepodobno tvrdio da će „ići putem svojih prethodnika“, odlučio se na „makedonski crkveni presedan“, tvrdeći da „neće važiti za druge delove SPC“.

Da nije na čelu Crkve koja u kući ima politički „kosovski presedan“ od čije ukrajinske primene sada ceo svet boli glava, možda bi neko i poverovao da iza ultra brzog proglašenja makedonske autokefalnosti zaista stoji diplomatska bravura poglavara SPC i njegovog duhovnog oca vladike bačkog Irineja (Bulovića) u (ne)kanonskoj borbi sa Carigradom za pravoslavne duše u Severnoj Makedoniji.

Šta nije u redu sa ovim Tomosom? Sve što je problem i sa Vučićevom kosovskom politikom – tajnost, manipulativnost, neodgovornost, podložnost spoljnim uticajima… U vrhu SPC spekuliše se da je ubrzano rešavanje autokefalnosti MPC čista politika i deo projekta „Otvoreni Balkan“. Iako se patrijarh poziva na saborske odluke, visoki crkveni izvori tvrde da se „crkvena skupština“ 20. maja saglasila oko načelne autokefalije o čijim je detaljima Sinod tek trebalo da se pregovara sa kolegama u MPC, a ne da „na blanko“ izda Tomos, koji je odmah postao „kućni“ i međupravoslavni problem.

Ovaj dokument za koji u MPC javno tvrde da je samo „preporuka“ za Carigrad, navodno, nije prihvatio poglavar Pravoslavne ohridske arhiepiskopije kojoj je SPC 2005. izdala Tomos o autonomiji i dala na korišćenje svu svoju imovinu u Severnoj Makedoniji, koju je pre dva dana dobila i MPC. SPC trenutno u nekadašnjoj Južnoj Srbiji ima autonomiju POA sa nerešenim statusom na prostoru na kom je MPC sada dobila autokefalnost.

„Crkva se ovako umnožava, ne deli se“, tvrdi patrijarh Porfirije, dok Carigradska patrijaršija Tomos iz Saborne crkve u Beogradu osuđuje kao kršenje viševekovnog kanonskog poretka, tvrdeći da samo ona izdaje akt o autokefaliji. To otvara sporove na liniji postojećeg sukoba Fanara i crkvene Moskve oko ukrajinskog crkvenog problema koji je već podelio pravoslavni svet, što je izazov i za svepravoslavno prihvatanje taze makedonske autokefalnosti, pogotovo sa dva tomosa – iz SPC i Carigrada.