Dok Palme njišu grane

Iza svega stoji i sve budno kontroliše „Služba“, kako su kolokvijalnim jezikom krštene sve te komunističke nereformisane organizacije vojne i civilne tzv. Državne bezbednosti.

U nedostatku društvenih klasa (kapitalističke, radničke i srednje), koje u razvijenim zemljama, preko svojih partija, vode državu i upravljaju društvom, „Služba“ je kao jedina organizovana struktura na društvenoj sceni u trenutku raspada Jugoslavije, preuzela ulogu klase. „Služba“ je zapravo, pod patronatstvom Slobe-Slobode i pokrenula i vodila etno sukobe i pljačkaške ratove širom bivše velike države.

„Služba“ nije klasa koja kao vladajuća društvena snaga ima interes da radi sigurnosti svih, stvori pravnu državu i da društvo i država napreduju i razvijaju se u svemu. „Služba“ kao skup interesne grupe ljudi, ima jedan jedini cilj koji se zove vlast.

Srbiju je u svoje ruke uzela devedesete godine prošlog veka. Najveći politički zločinac u našoj istoriji Slobodan Milošević, dao je „Službi“ zadatak da obesmisli višestranački parlament kako bi komunisti zadržali vlast. Tako je spajanjem Saveza komunista i Socijalističkog saveza rođen SPS, a nacionalistička hulja, radikal Vojislav Šešelj postao omiljeni Slobin opozicionar.

„Služba“ je zadatak obavila besprekorno jer komunisti presvučeni u SPS i radikali kao SNS već trideset godina kreiraju političku scenu Srbije. Komunistička ideologija zamenjena je nacionalističkom, i pod parolom spašavanja ugroženog srpstva, krenuli su da uz pomoć ratnih operacija , devastiraju kompletnu dotadašnju društvenu i državnu imovinu.

Za razliku od zemalja bivšeg komunističkog lagera koje su tzv. tranziciju izvele na miran način, „Služba“ je osmislila i organizovala tranziciju na srpski način. Povratak iz socijalizma, čija je osnova društveno vlasništvo, u kapitalizam koji počiva na privatnom vlasništvu, u Srbiji je obavljen uz pomoć divlje i „burazerske“ privatizacije. Opljačkani su i privatizovani svi dotadašnji veliki privredni sistemi, fabrike i preduzeća. Sa njima je sa društvene scene otišla i tek formirana radnička klasa.

„Služba“ naravno nije zanemarila ni opštedruštvena dobra: kulturu, medije i sport. Kolika je moć „Službe“ u tim oblastima, najbolje se videlo prilikom predaje odbeglog Legije, komandanta specijalne jedinice „Službe“ i organizatora ubistva Zorana Đinđića. Prvom razgovoru, bolje reći dogovoru sa njim, prisustvovao je i generalni direktor RTS_a Aleksandar Tijanić. Crvena zvezda i Partizan su još pre ratnog požara pretvoreni u parapolitička, paravojna i policijska udruženja. Na njihovim stadionima „Služba“ je instalirala javne tribine, preko kojih se šalju političke i patriotske poruke ojađenim građanima.

Arkanova huliganska para vojska, koju je u Zvezdi služio i današnji nelegitimni predsednik Srbije, u sadejstvu sa Šešeljovim grobarima, kao produžene ruke i udarne pesnice „Službe“, vode danas dva popularna kluba.

Ali ne samo njih već i čitave opštine i gradove. Šta su drugo na političkoj sceni Srbije, gradonačelnik Jagodine Dragan Marković-Palma i njegova „Jedinstvena Srbija“, nego naslednici svog ratnog komandanta Arkana i njegove stranke.

To morbidno političko seme populizma i nacionalizma, „Služba“ je zasadila širom države, tako da danas u Srbiji „Palme“ njišu grane na sve strane. Dok većinska Srbija spava i sanja nekog novog političkog spasioca, „Služba“ u senci čitave te uke, buke i halabuke koju proizvode malobrojni protestanti svađajući se oko izbora ili bojkota, priprema tog sanjanog spasioca koji će učiniti sve da se ne promeni sistem, ako već nešto treba menjati.

„Služba“ je svojevremeno lansirala i Dobricu Ćosića kao svojevrsnog „oca nacije“, a on je ustvari bio otac srpskog populizma i nacionalizma. Od Ćosićeve izmišljotine (na kraju života je to i priznao), da „sve što Srbija dobija u ratu, gubi u miru“, došli smo do istine: Srbija gubi sa lažnim patriotama na čelu, i u ratu i u miru. „Služba“ naime ovih godina menja svoj nacionalistički projekat laži i prevare „Velika Srbija“, koji je uništio i državu i naciju i stvara besmisleni panslovenski i pravoslavni savez sa Rusijom, uz pomoć velikog brata još iz komunističkih vremena, zlokobnog KGB-a.

A da je sve rečeno u ovom tekstu istina i da su građani Srbije decenijama taoci „Službe“, potvrđuje ova, više puta ponovljena izjava Jovice Stanišića, Slobinog ratnog šefa državne bezbednosti: „Kakvi izbori, kakve stranke i parlament? Sve je u Srbiji Služba, ona je jedini kontinuitet.“