Ristova ideologija smrti

Međutim, da li to znači da novinari ne mogu imati svoj sistem vrednosti ili pogled na svet? Ako postoji dnevna novina i novinari koji su tokom poslednjih 30 godina dokazali da imaju svoj pogled na svet, te bili na braniku ljudskih prava, odnosno borbe protiv ideologija, pre svega nacionalizma, koje negiraju osnovna ljudska prava žena, nacionalnih i drugih manjina, onda je to DANAS, u svim svojim reinkarnacijama. Utoliko je nejasniji razlog zbog čega je redakcija ovog lista smatrala da je potrebno da Risto Radović, poznatijem kao Amfilohije, iznese svoje stavove u ovom listu? Da li je to zato što Risto nema pristupa medijima? Pored brojnih medija u vlasništvu SPC, od časopisa do radio stanica, koji su van tržišne konkurencije jer ne plaćaju porez, te brojnih web sajtova koji su mu na raspolaganju, Risto Radović je vrlo čest gost i u medijima koji su van vlasništva SPC.

Da li je to zbog toga što treba dati prostora različitim mišljenjima, pa je naprasno redakcija DANAS-a odlučila da podrži nacionaliste? Risto Radović je, kako sam navodi, još početkom osamdesetih godina prošlog veka počeo svoju aktivnost na destabilizaciji odnosa između Srba i Albanaca i raspirivanju nacionalizma kao sredstva za rušenje komunista, odnosno, kako on kaže u predmetnom intervjuu, „predosetio“ je buduće događaje. Risto se ovim rečima proglašava za proroka, što bi prema veri koju propoveda, predstavljalo jedan od grehova, a posledice svojih dela proglašava za višu silu, oslobađajući sebe bilo kakve odgovornosti za patnje koju su on i njemu slični naneli srpskom narodu ne samo na Kosovu. Risto, u predmetnom intrvjuu, perfidno prikriva njegov pogled na svet, da, u suštini, ne vidi nikakvu razliku između Kosova, Crne Gore, Makedonije, Hrvatske i BiH, i sve to smatra srpskim zemljama koje moraju biti uređene prema pravoslavnim crkvenim kanonima. Međutim, pošto ne može na više frontova da bije bitku, privremeno se fokusirao na Kosovo i Crnu Goru, ali već sutra će on, u svoj svojoj mirnoći, objašnjavati da Srbi imaju stradalničko isključivo pravo, kao neku vrstu odštete, nad teritorijama u Bosni i Hrvatskoj, odnosno istorijsko pravo nad Makedonijom. Risto Radović, da li na pomenu Đinđiću, na skupu na Kosovu Polju ili intervjuu u novinama, ne propušta priliku da se ponaša kao političar, a ne kao svešteno lice. I sada, kao i ranije, ovaj političar prerušen u mantiju daje lekcije u vezi rešavanja odnosa između Srba i Albanaca, protiveći se kompromisu kao pojmu ili kako on kaže „ne može se davati svoje za svoje“. Upravo u ovim rečima leži tragedija srpskog naroda, nepristajanje na kompromise i shvatanje da Srbima pripadaju sva prava, a drugim narodima nijedno, uveli su Srbe u oružane sukobe početkom 90-ih godina prošlog veka. Posledica tih sukoba jeste da su Srbi na putu izumiranja, te da je prvi put od popisa 1971. godine, broj stanovnika u Srbiji pao na ispod sedam miliona. Međutim, Risto i njemu slični, verovatno i priželjkuju nestanak Srba, jer će time napokon dokazati da su ovi konačno i jednom zauvek izabrali „Carstvo nebesko“ umesto „Carstva zemaljskog“. Drugim rečima, ideologija Ristova je ideologija smrti.

Imajući u vidu da je prosto nemoguće da celokupna redakcija jedne novine preko noći, u filozofskom smislu, od pobornika života postane sluga kulta smrti, ostaje kao jedini razlog za predmetnu vakelu, to što je Radović trenutno u koliziji sa Vučićem. Sledeći logiku da je sve što je usmereno protiv Vučića opravdano, redakcija DANAS-a se izgleda odlučila da ustupi prostor Radoviću da oplete po referendumu, kompromisu, Crnogorcima, neokomunistima i svima ostalima koji ne prihvataju njegove mesijanske stavove. Kao da se neko dosetio Zorana Jevtića, poznatijeg pod pseudonimom Atanasije, koji je 1992. godine na Studiju B osuo drvlje i kamenje po Miloševiću, pa žele da repriziraju isto. Pritom zaboravljajući da su i pomenuti Risto i Zoran, te Marko Radosavljević, poznatiji kao Artemije, i Mirko Bulović, poznatiji kao Irinej, bili ti koji su zdušno kreirali i raspirivali srpski nacionalizam, a koji su potom Milošević i Šešelj sproveli u političku akciju projektom rušenja Jugoslavije i stvaranja Velike Srbije.

Da li, ako se Vučić izjasni da je za obaveznu vakcinaciju, treba dati prostora nekim kafanskim pevačicama ili starletama da objašnjavaju da je vakcinacija zlo i zavera farmaceutskih multinacionalki? Ako se Vučić izjašnjava protiv nasilja nad ženama, da li treba na naslovnu stranu staviti onog opskurnog lika sa interneta koji propagira korišćenje batine u svim mogućim prilikama? Redakcija DANAS-a je objavljivanjem intervjua sa dokazanim antiprosvetiteljem samo potvrdila Vučićevu tezu da po svaku cenu daje prostora onima koji su protiv njega, bez obzira iz kojih razloga ovi iznose kritiku. Intervjuom sa Radovićem redakcija Danasa sigurno nije nikog pridobila, a umnogome je doprinela da ugrozi ugled koji su uporno gradili svi koji su se prepoznavali u vrednostima koje su novinari Danasa hrabro branili svih ovih godina.

Autor je advokat