Ima li ikoga da digne glas protiv naopakog organizovanja koncerata na Slovačkim narodnim svečanostima u Bačkom Petrovcu?

Već treću godinu zaredom organizatori Svečanosti u udarnim večernjim terminima dovode pevačice i pevače novokomponovane muzike da pevaju svoje hitove na srpskom jeziku.

Organizatori i čitav hor njihovih podržavalaca ponavlja otrcanu frazu da to narod voli. Dodaju da je to način da se većinski narod i manjinska zajednica zbliže i sl. Kao da ostalih 364 dana u godini Slovaci nemaju priliku da slušaju svakojake pesme na srpskom jeziku.

Dobar broj Slovaka u Srbiji bolje zna srpski nego slovački jezik, koji je prepušten polaganom zaboravu.

Po ko zna koji put ponavljam da, kad se organizatori potrude i odbiju pritisak vlasti, kao kofinansijera Svečanosti, mogu pozvati i neku domaću ili inostranu slovačku pevačicu/ pevača ili grupu koja može da dobro i kvalitetno zabavi posetioce Slovačkih narodnih svečanosti.

To se jasno pokazalo prilikom proslave 220 godina postojanja Kovačice kada je jedna muzička grupa iz Slovačke republike pobrala sve simpatije publike i na oduševljenje svih svirala duže od predviđenog.

Organizatori će opet da gunđaju, a njihovi drveni advokati će reći da izvođačima na srpskom jeziku hoće da privuku na Svečanosti i pripadnike većinskog naroda.

A zar nije smisao Slovačkih narodnih svečanosti u prvom redu da neguje slovačku kulturu i identitet gde je slovački jezik stožer svega?

A goste, posetioce Bačkog Petrovca, ma koje nacionalnosti bili, trebalo bi Svečanostima da privuče otkrivanje upravo onog specifičnog, drugačijeg što Slovaci imaju u poređenju sa drugima narodima i manjinama.

Te razlike, svakako, ne treba ljude da dele i udaljuju, nego da obogaćuju prostor i društvo u kome zajednički žive.

Popularne pevačice, grupe i pevače, posetioci Svečanosti mogu da čuju i vide svakodnevno bukvalno svuda.

Već sam jednom napisao da se organizatori Slovačkih narodnih svečanosti, njihove skutonoše i dušebrižnici koji ovaj pisani protest vide kao nacionalistički ispad i napad na srpstvo na trenutak stave u položaj organizatora ovakvih srpskih svečanosti npr. u Sloveniji, Mađarskoj ili u Austriji, gde živi znatan broj Srba.

Da li bi na celovečernji koncert pozvali neku slovenačku, mađarsku odnosno austrijsku (nemačku) estradnu zvezdu ili radije pevačicu, pevača, grupu iz Srbije, BiH ili Crne Gore koja peva na srpskom jeziku?

Srpska dijaspora je željna zavičaja, srpskog jezika i tu silnu želju i nostalgiju je, videli smo, naša estrada dobro naplatila. No, iako vole evro, drag je njima i lako zarađeni dinar, dolazio on i iz skromnog, lokalnog budžeta.

Na kraju, ne znači da su Slovačke narodne svečanosti zabran za neslovački jezik i kulturu. Decenijama unazad su program Svečanosti obogaćivali nastupi mađarskih, srpskih rumunskih i drugih kulturno-umetničkih društava autentičnom pesmom i igrom.

Tu lepu tradiciju treba nastaviti, a ne menjati je i dopunjavati celovečernjom promocijom jevtine zabave koja sa srpskom kulturom i jezikom nema mnogo veze.

Autor je aktivista iz Pančeva

Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.