Foto: Privatna arhivaŠetajući se beogradskim priobaljem Save, naići ćete na jedan stari most. Tužna slika jednog drugog vremena. Taj most je nekad vodio vozove ka Glavnoj železničkoj stanici u Beogradu, ali i ka Dedinju.
Od kada je Glavna železnička stanica iseljena, a pruga ukinuta, taj most stoji kao neki spomenik „bez reda vožnje“.
Grad veličine Beograda, sa dve reke, ne može da ima luksuz da se mostovi „ukidaju“ ili demontiraju. Isto važi i za zeleni nemački most iz 1942. Taj most je istorijski spomenik tog vremena, koji u isto vreme imao svoju ulogu u saobraćaju glavnog grada. Ne sme se dirati.
U isto vreme, stari železnički most bi morao da se preuredi i stavi u neku funkciju.
Mogao bi biti pešačko/biciklistički most koji znatno skraćuje vreme delu populacije koja prelazi reku biciklom ili električnim trotinetom koji je sve popularniji.
Pri tome, ne treba zaboraviti da je to prvi most napravljen preko reke Save izgradnjom pruge od Beča ka Beogradu krajem 19. veka.
Ima istorijsku težinu, a morao bi imati i saobraćajnu funkciju.
Ovako nas samo tužnom svojom sudbinom i stanjem podseća na tužnu sudbinu pruge, ukidanju Glavne železničke stanice i skandal zvani Savamala – Beograd na vodi.
Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na Twitter nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
