Unitarizam i centralizam svih boja

Državni unitarizam i centralizam, utemeljeni ustavnim rešenjima iz 1990. godine, a na brutalan način mimo volje Vojvođana (sa 56,07 odsto glasali su protiv na referendumu) učvršćeni u Ustavu iz 2006. godine, uzurpirali su svaku slobodu od ekonomskih do građanskih i ustavnih, ali i socijalnu pravdu i ravnopravnost. Građankama i građanima Vojvodine nisu vraćena ustavna prava u skladu sa zaključcima Međunarodne konferencije o bivšoj SFRJ održanoj u Londonu 1992. godine.

U ovo izborno vreme biračima se ne nudi sloboda. U ponudi su unitarizam i centralizam svih boja i strana sveta. Potencijalni birači susreću se sa desnim, levim i centrističkim opcijama, ima onih kojima ni četništvo, a ni fašizam nisu strani. Pojavljuju se i pristalice pravoslavnih, proruskih opredeljenja, ali proevropskih i građanskih vrednosti. Jedino čega na republičkim izborima nema, bar u prvom planu je federalizacija, regionalizacija i decentralizacija!

Doduše, na izborima se pojavljuju i opcije koje su 2006. godine hrabro bile protiv aktuelnog ustava, a sada paktiraju sa sukreatorima ustava, koji je ubio svaku nadu normalnom životu, što je posebno vidljivo u Vojvodini. Biće i onih koji kažu „dosta je bilo“, ali ta poruka očigledno se ne odnosi na glavnu boljku države Srbije, pa bi od Vojvodine da naprave srbijanski okrug ili okružiće. Pominje se i vojvođanska tolerancija.. Život jednih sa drugima u Vojvodini se podrazumevao, sve dok unitarizam, centralizam i nacionalizam nisu uzeli maha. Sada živimo jedni pored drugih. U Vojvodini je bilo i previše tolerancije unitarističko-centralističke politike iako su građani rekli na ustavnom referendumu šta o tome misle.

Centralizam i unitarizam su otuđili vojvođansku naftnu industriju i predali je Ruskom Gaspromu, ukinuli „Elektovojvodinu“, oteli od vojvođana Nacionalni park Fruška Gora…

Vojvođanima je neophodna ideja slobode a ona se na ovim izborima ne nudi. Nudi se personalna zamena vlasti i dalje uhljebljivanje partijskih aktivista. Neophodan je politički razlaz sa unitarističko-centralističkom logikom i ideologijom i takozvanom memorandumskom politikom. Ta politika uz pomoć partiokratije, guši demokratiju i rađa despotiju i despota ma na kojoj poziciji bio od Miloševića, preko Koštunice, Tadića do Vučića koji je despotsku vladavinu doveo do savršenstva učeći se na iskustvu prethodnika. Unitarizam pogoduje despotizmu!

Sve ekonomski i kultorološko najnaprednije zemlje su federalizovane ili regionalizovane. Vojvodini je potrebna sloboda koja će biti uobličena kao Republika u složenoj državi Srbiji sa statusom federalne jedinice sa zakonodavnim, sudskim, izvršnim nadležnostima koji će biti deponovani u Ustavu Vojvodine i omogućiti pravo na posedovni list, imovinu, izvorne prihode i raspolaganje prirodnim i radom stvorenim resursima. Samo takva Vojvodina, koja nije ni nastala na današnjoj teritoriji Srbije, može da zaštiti vojvođansku zemlju i svoje poljoprivrednike od uzurpatora, kojima ovakav nakaradni politički sistem pogoduje isto koliko i učvršćivanju despotske vladavine.