Velika šteta što su pojedini političari pristali da budu instrument podmuklog velikosrpskog projekta

Naši preci su živjeli zajedno u Crnoj Gori i njihov je amanet da tako bude i ubuduće, uprkos djelovanja nekih političara koji priželjkuju i smatraju da ona uopšte i ne postoji kao nezavisna zemlja.

Crna Gora je u Treći Milenijum ušla kao dio krnje Jugoslavije, u zajednici sa Srbijom. Takva asimetrična zajednica je morala da ima kratak vijek zbog želje crnogorskih građana da, kao i njihovi preci, imaju svoju nezavisnu Državu.

Konačna dezintegracije SFRJ se završila referendumom 2006. u Crnoj Gori i proglašenjem nezavisnosti Kosova 2008.

Međutim, time se nije desio i kraj aveti velikosrpskog nacionalizma koji se sada propagira pod eufemističkim terminom “srpski svet“.

Kada se na to multiplikovano doda i interes “ruskog sveta“ na Balkanu, onda je jasno zašto su počeli pritisci da se Crna Gora terorizmom i kontinuiranim subverzijama, odnosno hibridnim ratom destabilizuje i zaustavi na njenim integracionim putevima evropskih i evro-atlantskih integracija.

Po prvi put u istoriju naše zemlje da u ovakvim mračnim poslovima učestvuju i političari koji etnički pripadaju albanskom narodu.

Umjesto da to što nam je Albanac postao Premijer bude slavni primjer pobjede multietničnosti i građanskog karaktera naše zemlje, on je, namećući “Otvoreni Balkan“ i “Temeljni ugovor“ sa srpskom crkvom, srušio naše iluzije i podijelilo još dublje crnogorsko društvo, ugrozio naše nacionalne interese i prava pravoslavnih Crnogoraca i, u konačnom, osujetio decenijsku borbu za Crnu Goru kakvu smo znali i mukotrpno i strpljivo gradili, kako doprinosom Demokratske partije socijalista i drugih partija građanske profilacije tako i značajnim doprinosom partija manjinskih naroda sa kojima smo bili u koaliciji.

Šteta! Velika šteta, što su pojedini političari pristali da budu instrument i glasnogovornici ovog podmuklog velikosrpskog projekta na štetu Crnogoraca, a time i drugih građana Crne Gore. Bilo je pokušaja i ranije, ali nikome nije uspjelo jer Crna Gora nije pogodno tlo za međunacionalnu mržnju.

O prijateljstvima između Crnogoraca i Albanaca je odlično opisao veliki Marko Miljanov, ili kako je on sebe nazvao Mark Miljani, vojvoda Kučki.

Umjesto da to što nam je Albanac postao Premijer bude slavni primjer pobjede multietničnosti i građanskog karaktera naše zemlje, on je, namećući “Otvoreni Balkan“ i “Temeljni ugovor“ sa srpskom crkvom, srušio naše iluzije i podijelilo još dublje crnogorsko društvo

Jer treba podsjetiti da su svi Albanci u Crnoj Gori glasali za nezavisnost naše zajedničke Države, i da će se opet boriti za nju ako bude trebalo. Ponavljam, da to što neki političari šuruju sa onima koji destabilizuju Crnu Goru, nije stav ogromne većine građana Crne Gore.

Na kraju, dragi građani, od svih vas tražim da svi zajedno nastavimo da budemo privrženi evropskim vrijednostima, u kojima je najveća vrijednost mir.

Nacionalno i vjersko opredjeljenje je intima svakog čovjeka. To ne treba da bude povod za narušavanje sklada u našoj državi, zato što je amanet predaka da svi zajedno sačuvamo ovu našu dobru i lijepu Crnu Goru od svakog napada sa strane.

Autor je član Komisije za afirmaciju državnog identiteta Glavnog odbora DPS CG i bivši poslanik u Skupštini Crne Gore i u Skupštini Državne zajednice SCG