Navijam za Hrvatsku na Svetskom prvenstvu u fudbalu zato što:
govorimo istim jezikom;
Sava iz Hrvatske ulazi u Srbiju;
nam u isto vreme sviće, sekund manje ili više;
kiša, sneg i mraz nemaju granicu na Dunavu;
smo genetski najbliži;
smo bili troimeni narod, pa braća, pa smo sad kao različiti narodi, a u stvari smo uvek isti;
smo vekovima živeli u miru;
oni koji nas razlikuju žele da se ubijamo;
je Ivan Goran Kovačić napisao „Jamu“;
su bili Hrvati skoro pola poginulih partizana u bici na Sutjesci;
nas je bilo više i bolje smo živeli u zajedničkoj državi;
Hrvati i ustaše nisu isto;
su isto Pavelić i Nedić;
me nerviraju Tompson i Bora Čorba;
Šešelj, Risto, Informer i Đuka moler, te ostali mrzitelji mrze sebe pa onda druge, danas Hrvate sutra Srbe;
se divim ljudima poput Ljube Čupića, Gojka Nikoliša, Srdjana Aleksića, Miladina Životića i Olivera Ivanovića;
je Tesla bio ponosni Srbin iz Hrvatske;
je Milanković rođen u Dalju;
su se Ivo Lola Ribar i Sloboda Trajković voleli;
Đoković navija za deo sebe;
ima mnogo dece iz mešovitih brakova;
nikada nismo imali „Stogodišnji rat“ ili „Tridesetogodišnji rat“ kao u „civilizovanoj“ Evropi;
nismo ni mali Rusi ni južni Nemci;
mi „mali“ sa Balkana možemo biti veliki;
slušam komentatora koji nije nacionalista;
u nacionalizmu, mržnji i ratu nestaju i Srbi i Hrvati.
Autor je advokat uz Beograda
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.