Život pored nehigijenskog naselja

Šta se stvarno desilo prilikom intervencije policijskih službenika u Beogradu, 10. februara 2024. godine, u nehigijenskom romskom naselju u Vuka Vrčevića, kada su, prema saopštenju MUP-a, tragali za licima koja su prethodno povredili njihovog kolegu, koji je pokušao da na autobuskom stajalištu zaštiti mlađa lica od maltretiranja trojice žitelja iz ovog naselja, pri čemu su mu naneli povrede po glavi i šaci, pa mu je lekarska pomoć pružena u Urgentnom centru, verovatno će, i pored tvrdnje iz ovog ministarstva da su postupali po zakonu i svojim ovlašćenjima, konačnu reč dati drugi organi i institucije u okviru pravosudnog sistema Republike Srbije.

Na takav rasplet upućuje pritisak javnosti: Unija Roma je u saopštenju navela da su članovi romske zajednice svedočili o policijskom nasilju, koje uključuje i fizičko nasilje, pretnje i verbalne uvrede usmerene na nacionalnoj osnovi; Zeleno-levi front je najoštrije osudio „brutalno policijsko nasilje” i pozvali građane na protest ispred Policijske uprave grada Beograda, koji je održan 12. februara ove godine; Inicijativa za ekonomska i socijalna prava „A11” je saopštila da prikuplja dokaze o „brutalnom i nedopustivom prekoračenju policijskih ovlašćenja” u ovom romskom naselju, koje je, kako se čini, rasno motivisano.

Namera autora ovog teksta, koji živi u stambenom delu naselja preko puta jednog od najvećih nehigijenskih naselja u glavnom gradu Srbije, nije da donosi zaključke o ovom događaju dok se ne utvrde sve relevantne činjenice, ali je da ukaže na ono što građani Beograda u rubnim opštinama i naseljima (Čukarici, Novom Beogradu, Voždovcu, Karaburmi i dr.) trpe zbog nepostupanja institucija sistema (MUP-a, pravosuđa, Komunalne milicije i inspekcije i dr.) prilikom višegodišnjeg kršenja zakona žitelja ovih naselja, upravo iz razloga da ne bi bili „optuženi za diskriminatorski odnos prema pripadnicima romske nacionalne manjine”.

Primer jednog takvog naselja nalazi se preko puta Mirijevskog bulevara na Karaburmi, paralelno sa Kornetskom ulicom, u naselju „Mali Leskovac”, na samo oko šest i po kilometara od Terazija, na tzv. „Mirijevskom brdu”, odakle se skoro svakodnevno, uglavnom pred mrak i tokom vikenda, sa više lokacija pali smeće i sekundarne sirovine, koje pri tome oslobađaju vrlo štetan otrov (fozgen i difozgen), koji je u rangu bojnih otrova, oštećuje pluća i kancerogeno je.

Ovo naselje, nastalo je sedamdesetih godina prošlog veka na nezakonito zauzetom državnom zemljištu, na kome je „Trudbenik” vršio iskope za svoje opeke, a puni „procvat” doseže nakon ratnih zbivanja na Kosovu i Metohiji, krajem dvadesetog veka, kada se veliki broj Roma iz ove pokrajine tu naselio.

Ulice su asfaltirane, postavljena je javna rasveta, a kontejneri za komunalni otpad su uglavnom prazni jer se smeće i drugi kabasti otpad, i pored upozorenja, baca na put i pored njega.

JKP „Gradska čistoća”, po prijavi građana iz stambenih zgrada, povremeno očisti ove deponije ali se one veoma brzo ponovo formiraju.

Romi iz ovih naselja često u toku dana dovoze smeće i drugi kabasti otpad i bacaju ga u kontejnere (koji se nalaze na strani stambenih zgrada u Mirijevskom bulevaru), kao i pored njih.

Iako JKP „Gradska čistoća” redovno čisti kontejnere tokom noći, prilaz njima su u toku dana često zatrpani od ovog smeća ili izbačenog iz njih pri pretraživanju sekundarnih sirovina, a nije redak slučaj da ga zapale, pa se dimi sve dok neko od građana ne pozove vatrogasce.

Uveče, sa više lokaliteta, pale se sekundarne sirovine i smeće, a smrad i štetne supstance širi se duž Mirijevskog bulevara, sve do Šoping centra.

Komunalna milicija, kojoj sam u više navrata prijavljivao ove paljevine i to dokumentovao fotografijama, nikada nije „zatekla” izvršioce na delu, pa me je „podučavala” da takve pojave prijavljujem i drugim nadležnim organima i službama, od Komunalne inspekcije do Vatrogasne službe.

To što nije videla Komunalna milicija, video je Veljko Pajović, reporter „N1” i njeni gledaoci, kada se 1. februara ove godine, pred sumrak uživo uključio u program „Dan uživo” ove televizije, nedaleko od mesta paljena, sa koga je kuljao crni dim.

I dok je razgovarao sa sagovornikom iz ovog naselja, koji je po sopstvenoj izjavi više puta bezuspešno prijavljivao ovu pojavu, kao i izlivanje kanalizacije i bacane smeća, oni koji su palili sekundarne sirovine preteći su dobacivali novinaru i licu koje se usudilo da javno govori o ovim pojavama.

Inače, žitelji iz nehigijenskih romskih naselja na „Mirijevskom brdu” ne plaćaju objedinjene komunalne usluge, ni poreze za nepokretnosti.

Za razliku od njih, stanovnici u stambenim zgradama plaćaju porez na svoje stanove prema proceni tržišne vrednosti za treću zonu u Beogradu, iako je njihova tržišna vrednost zbog narušenog kvaliteta življenja manja nego u drugim područjima grada sa trećom zonom oporezivanja.

Autor je diplomirani politikolog – novinar

Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.