Foto: CanvaPsihopolitički gledano, otpor ministra koji reže slavski kolač direktorki škole u Sečnju koja nije dozvolila bogosluženje u školi je osoben način svladavanja identitetskog straha ponosom na onostrano.
Nije to strah od Strašnog suda nego od slabljenja verske oblande nacionalnog jedinstva.
Konfesija je osigurač uplašenog nacionalnog identiteta, zaštita od nekorektnog korozivnog ateizma.
Zato je sve u javnosti arhikorektni kič rijaliti: od skrušenosti u crkvi estradnih zvezda, njihovih slava i krstova na dekolteu pa sve do javnog dirljivog ponosnog hodočašća Predsednika države sa potomstvom u Hilandar.
Januarski tamjan u Srbiji nije goli kič nego neukusna službena korektnost, spoj masovnog komformizma i moći, fuzija estrade i države.
Nije to popovski nego državni rijaliti.
Autor je sociolog
Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
