Uvrtanje mozga, izvrtanje istorije: Šta će nam doneti rehabilitacija Nikole Kalabića

„U oblasti koja obuhvata gročanski, umljanski, vračarski, podunavski, kosmajski, mladenovački, oplenački, aranđelovački, lepenički, kragujevački, gružanski, kačerski i kolubarski srez, kapetan i pukovnik Simić se obavezuju da će se svi njihovi odredi uzdržati od svakog dela sabotaže protiv nemačke vojske, njenih saveznika i mesnih odreda koji se bore na njenoj strani. Rešenost na zajednički otpor protivu komunističkog neprijatelja.“

„Gore navedena pokrajina se daje Kalabiću i Simiću da vode nezavisnu borbu protivu komunista. U slučaju većih operacija, četnički će odredi sa pristankom Kalabića i Simića biti prisajedinjeni nemačkoj komadi i dobijaće uputstva za vođenje operacija od nemačke komande, za vreme odnosnog perioda. U cilju da se obezbedi što bolja saradnja jedna će nemačka misija za vezu biti ustanovljena pri Glavnom štabu kapetana Kalabića što je moguće pre. Četnički odredi kapetana Kalabića u gore navedenoj oblasti dobiće vojne instrukcije od nemačke vojske prema potrebama vojne situacije. Odluke ovog ugovora će ostati tajne. Uzajamna pomoć davaće se na propagandnom polju radi vođenja rata protiv komunista.“

Sporazum sa Nemcima su 27. novembra 1943. potpisali kapetan Nikola Kalabić, a za pukovnika Jevrema poručnik Mijatović.

Ipak, shodno novom tumačenju istorijskih činjenica i proglašavanju saradnika okupatora za oslobodioce u Drugom svetskom ratu, Apelacioni sud u Beogradu potvrdio je rešenje Višeg suda u Valjevu kojim je usvojen zahtev za rehabilitaciju Nikole Kalabića, nekadašnjeg komandanta Gorske kraljeve garde Jugoslovenske vojske u otadžbini. Nije ovo ništa novo.

Sud se samo uklopio u društveno-političku klimu slavljenja ratnih zločinaca i njihovih zločina, proglašavajući ih za junaštvo, a ubijanje sopstvenog, srpskog naroda, uprkos brojnim istorijskim zapisima i činjenicama, za herojski čin.

Jasno je da će se uskoro promeniti i istorijski udžbenici i pisaće da su četnici ravnogorci zapravo pobedili naciste u Drugom svetskom ratu, tako što su meditirajući na Ravnoj gori čekali, kao oružana formacija, da ih saveznici oslobode od jarma nacističke Nemačke.

Možda bi država sad mogla i posthumno da odlikuje Kalabića i Dražu Mihailovića za vernu službu otadžbini i hrabru borbu protiv okupatora Srbije – Crvene armije i partizanskih odreda i oduzme sve ordenje ovim „lažnim“ oslobodiocima kad ih već izbacuje iz istorije?

Stavovi autora u rubrici Dijalog ne odražavaju nužno uređivačku politiku Danasa.