Područje koje na zapadu Srbije, uz granicu sa Bosnim i Hercegovinom, zahvata 19.175 hektara, država je proglasila nacionalnim parkom 13. jula 1981. godine. Nacionalni park poznat je po jedinstvenim primercima biljnog sveta, posebno po Pančićevoj omorici, ali i po zaštićenim životinjskim vrstama kao što je mrki medved.
Značajni spomenici kulture, čist i vlažan vazduh, bogatstvo voda, umerena planinska klima, mnoštvo vidikovaca, uređenih šumskih staza i drugi sadržaji, čine to područje izuzetno privlačnim i veoma
posećenim. To je najšumovitiji nacionalni park u Srbiji i obuhvata najveći deo planine Tare i krivotoka reke Drine, između Bajine Bašte i Višegrada. Najviši vrh planine je Kozji vrh (1.591 metar), a prosečna nadmorska visina je oko 1.200 metara. Park se nalazi na teritoriji opštine Bajina Bašta i unutar njega su predeli izuzetne lepote, poput Jagoštice, Rastišta, Zaovina, Konjske reke, Perućca, Beserovine, Zauglina, Rače, Male reke i Solotuše. Pod listopadnom i četinarskom šumom je 8.000 hektara, dok livade, utrine, pašnjaci, stenoviti i kanjonski predeli zahvataju oko 4.000 hektara.
