JDP

Taj najnoviji, trapavi trik nacionalnih radnika, otvoreno pokazuje do koje je mere pomračena nadležna svest nacionalne politike.

No, i u ovoj nadležnoj paranoji ima sistema, i on je jednostavan koliko i jedno ubistvo civila u ratu protiv njegove nacije. To je jednačina bez nepoznate. Jer, ukoliko se pojam ‘nacionalno’ zasniva isključivo na etničkom poreklu, onda je belodano jasno da teatar koji se zove jugoslovenski, a uprkos svom najistaknutijem položaju u istorije savremenog pozorišta u Srbiji, ne može biti od nacionalnog značaja. Štaviše, prema tom i takvom merilu koje potire sam smisao politike, Jugoslovensko dramsko pozorište i nije nacionalna institucija.

No, nadležni predlagači tvrde da nemaju ništa protiv imena ovog pozorišta, jer se, eto, na njihovom spisku nalaze čak tri institucije sličnog naziva. To je, međutim, još jedan trapavi trik nadležnih nacionalnih radnika. Jer, Muzej jugoslovenske kinoteke, Arhiv Jugoslavije i Muzej istorije Jugoslavije, bez ikakve razumne sumnje, predstavljaju tri muzeološke ustanove koje, nad mrtvim telom jedne države, obavljaju svoj obdukcioni rad.

Za razliku od tog arhivskog posla, kojim se zapravo potvrđuje da je Jugoslavija, ali i jugoslovenstvo, stvar istorijske analize i mrtvozorništva, Jugoslovensko dramsko pozorište, jedinstvena je institucija, u kojoj se još uvek stvara ona duhovna supstancija koja potvrđuje da je jugoslovenstvo nešto više od tela na odru – jedna dinamična i inspirativna ideja, koja svojom vitalnošću mrsi konzervatorne poslove i ustajale dane onima koji bi sve nacionalno da svedu na etnikalije.

Jugoslovenstvo je danas nedržavotvorna politička i kulturalna ideja, koja ljude upozorava na to da je traženje istine u etničkom, put u najcrnju laž i ubistva, a ta opipljiva misao koja se na ovom Balkanu opire laži o nacionalnom značaju, to je Jugoslovensko dramsko pozorište.