Osamdeset godina od premijere filma „Prohujalo sa vihorom“

„Prohujalo sa vihorom“ režirao je Viktor Fleming, uz pomoć Sema Vuda. Film je imao 13 nominacija za Oskara, od kojih je osvojio deset – osam u konkurenciji za najbolji film, režiju, scenario, glavnu glumicu, sporednu glumicu, scenografiju, fotografiju i montažu, kao i dva počasna za revolucionarnu upotrebu produkcijske opreme i boje.

To je u istoriji sedme umetnosti prvi film u boji nagrađen Oskarom za fotografiju. Glavne uloge tumačili su: Vivijen Li (Skarlet O’ Hara), Klark Gejbl (Ret Batler), OIivija de Havilend (Melani Hamilton) i Lesli Hauard (Ešli Vilks). Muziku je komponovao Maks Štajner.

Predložak za scenario Sidnija Hauarda bio je prvi i jedini roman Margaret Mičel, koji važi za „neprevaziđeno delo u celokupnoj američkoj književnosti kad je reč o američkom Jugu i Američkom građanskom ratu“. Nastao prema istinitim događajima, objavljen je 1936, ovenčan Pulicerovom nagradom i u prvih šest meseci prodat je u milionskom tiražu, da bi nakon snimanja istoimenog kultnog filma postalo najčitanija knjiga u SAD posle Biblije.

Širom sveta ovaj roman preveden je na 30 jezika i Brajevu azbuku, do sada je prodat u 30 miliona primeraka.

Samo mesec dana po njegovom objavljivanju producent Dejvid Selznik, šef filmskog studija Selznik Internešenel Pikčers (Selznick International Pictures) otkupio filmska prava za ovaj roman za tada rekordnih 50 hiljada dolara.

Priprema za snimanje, pronalaženje glumaca, posebno za ulogu Skarlet O’ Hare, snimanje čuvenih scena poput pada Atlante, u kojoj je spaljena scenografija „King Konga“, kao i presedani vezani za ovo filmsko ostvarenje, uključujući i za 1939. astronomske troškove od četiri miliona dolara koje je u to vreme premašio samo spektakl „Ben Hur“, ušli su u legendu koliko i sam film.

Snimanje je trajalo od 26. januara do 1. jula, postprodukcija završena je 11. novembra 1939, a prvobitna verzija filma koja je trajala više od četiri i po sata, skraćena je kasnije za 48 minuta.

Premijera u nekadašnjoj Velikoj operskoj kući u Atlanti 15. decembra iste godine privukla 300 hiljada ljudi, a taj dan u DŽordžiji bio je proglašen za državni praznik. Iako se tokom proteklih osam decenija nije stišala polemika oko odnosa ovog filma prema robovlasništvu, „Prohujalo sa vihorom“ ima status klasika.

Ovo filmsko remek delo nalazi se na IMB listi 250 najboljih filmova celokupne svetske kinematografije, zbog „kulturnog značaja“ uključeno je u Državni filmski registar SAD. Prema oceni Američkog filmskog instituta, zauzima četvrto mesto na listama „Sto godina… sto filmova“ i „Deset najboljih epskih filmova“, a prema zaradi koja premašuje tri milijarde dolara smatra se najkomercijalnijim ostvarenjem u istoriji američke sedme umetnosti.

Književni nastavak „Prohujalog sa vihorom“ Aleksandre Ripli iz 1991. prema kome je tri godine kasnije snimljena mini serija nisu bili ni blizu blede senke originala. Pre 14 godina objavljeno je luksuzno četverostruko DVD-izdanje ovog filma sa svim detaljima o njegovoj istoriji.

Deo glumačkog tima

Od filmske ekipe koja je snimila „Prohijalo sa vihorom“ živi su još samo stodvogodišnja glumica Olivija de Havilend i Teodor Metju Majk Kun (1932), koji je u filmu igrao igrao njenog sina dečaka Boa Vilksa. Olivija de Havilend je karijeru završila 1988, danas živi u Parizu.