Dragoslav Mihailović biće sahranjen u Aleji velikana

Dragoslav Mihailović preminuo je 12. marta u 93. godini u Beogradu.

Rođen je u Ćupriji 17. novembra 1930. godine. Veliku maturu završio je u rodnom gradu 1949, a potom upisuje studije na Grupi za jugoslovensku književnost i srpskohrvatski jezik Filozofskog fakulteta u Beogradu. Naredne godine je uhapšen i nakon boravka u zatvorima u Ćupriji, Kragujevcu i Beogradu, interniran je u logor na Golom otoku, gde ostaje do leta 1952. godine, piše Nova.rs.

Diplomirao je na Filozofskom fakultetu početkom 1957. Na književnoj sceni se pojavljuje 1967. godine sa zbirkom priča „Frede, laku noću“, za koju dobija Oktobarsku nagradu. Sledeće godine objavio je roman „Kad su cvetale tikve“. Prema motivima ovog romana napisao je istoimenu dramu, koja je premijerno izvedena u Jugoslovenskom dramskom pozorištu 1969, ali je posle mnogobrojnih političkih napada i pritisaka nakon pet izvođenja predstava skinuta s repertoara. Uprkos zabranama roman je ubrzo stekao status kultne knjige.

Godine 1974. radio je kao lektor za srpskohrvatski jezik na Univerzitetu u Poatjeu. Sledeće godine objavljuje roman „Petrijin venac“. Za roman „Čizmaši“ (1983) dobio je NIN-ovu nagradu.

Tragično lično iskustvo golootačkog zatočenika iznedrilo je i njegovo delo dokumentarne proze „Goli otok“, izdato u pet tomova (1990-2012), u kojem su sakupljena potresna svedočanstva logoraša.

Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, kako podsećaju iz SANU, izabran je 1981, a za redovnog sedam godina kasnije.