Džejms Din: Metodični buntovnik

Rođen je 8. februara 1931. godine u Marionu u Indijani. Njegov otac Vinston Din, bio je zubar, dok je bez majke ostao kada je imao samo devet godina. Nakon što je Mildred Vilson, njegova majka, izgubila borbu sa kancerom, otac ga šalje da živi kod tetke i ujaka, u ruralni Fermaunt, gde je odrastanje nastavio na farmi i gde će se pokazati kao izvrstan srednjoškolski sportista.

Po završetku srednje škole 1949. godine, Din je uskočio u autobus za Kaliforniju u nameri da se tamo oproba u glumačkim vodama. U isto vreme, pohađao je prava na koledžu „Santa Monika”. Mnogi smatraju da njegova prva uloga nije bila na nivou talenta koji je nosio sa sobom. Dinovo prvo pojavljivanje bilo je u reklami za „Pepsi” u kojoj je plesao i pevao oko džuboksa. Plaćeno mu je 30 dolara.

Din se sa koledža seli na kalifornijski univerzitet u Los Anđelesu gde je studirao dramu. Uprkos manjim uspesima, Din je i dalje imao malo novca i radio je kao čuvar parkinga u studiju CBS. Godine 1951. definitivno napušta studije. Po nagovoru Džejmsa Vajtmora, čije je glumačke radionice posećivao tokom studija, seli se u Njujork kako bi se ozbiljnije posvetio svojoj glumačkoj karijeri. Tamo je studiro glumu kod slavnog glumačkog trenera Li Strasberga.

Usledeo je niz manjih uloga u dugometražnim igranim filmovima, uključujući komediju „Mornaru, čuvaj se” iz 1952. godine. Nakon što se preselio u Njujork, Dinu je i dalje bila potrebna stalna plata.

Postao je kaskader za igranu emisiju „Pobedi sat“, u kojoj su takmičari dobijali zadatke koje je bilo neophodno obaviti u određenom vremenskom periodu. Autori emisije su morali biti sigurni da su zadaci praktični, pa je Din bio među onima koji su ih testirali pre emitovanja. Na njegovu nesreću, brzo ih je završavao, što produkciji emisije nije mnogo značilo, budući da nisu bili u mogućnosti da procene kako bi mogao proći prosečan gost. Dobio je otkaz.

Godine 1951. Din se pojavio kao Jovan Apostol u antologijskoj televizijskoj seriji „Porodičnog pozorišta” pod nazivom „Hill Number One: Priču o veri i inspiraciji”.

Uprkos što su ga od statusa velike zvezded delile godine i godine rada, njegovo pojavljivanje toliko je osvojilo tinejdžerke, koje su pohađale katoličku školu u Los Anđelesu, da su osnovale i poseban klub ljubitelja Džejmsa Dina u okviru svoje škole, tek jedan od desetina klubova koji su nastali u Dinovo ime tokom godina koje su dolazile.

Pojavio se u još 20 različitih televizijskih nastupa pre nego što je izabran za ulogu u filmu iz 1955. godine „Istočno od raja ”.Ovom adaptacijom romana Džona Stajnbeka, Din se našao u ulozi glumca na velikom platnu.

Prema rečima kolege Rejmonda Masija, metodska gluma, pristup koji je Din naučio kod Li Strasberga, često je umela da zakomplikuje stvari za sve ljude na snimanju. Nikada nije znao njegov tekst pre nego što bi došao na set i često je ignorisao stvari poput kretanja ili pronalaženja oznaka gde treba da stoji u kom trenutku. Din je takođe bio sklon samostalnim pripremama, nakon kojih bi zazviždao kada je bio spreman i na taj način davao do znjanja ostalim glumcima da je vreme za snimanje.

Iako je Din glumio samo u tri velika igrana filma pre smrti 1955. godine, šira javnost je videla samo jedan pre nego što mu je saobraćajna nesreća oduzela život. Njegov sledeći film, „Buntovnik bez razloka” iz 1955. godine, pušten je manje od mesec dana nakon njegove smrti.

Njegov treći film bio je „Div” iz 1956. godine. Din je zapravo dobio dve posthumne nominacije za Oskara, za najboljeg glumca, jednu za „Istočno od raja” 1956. godine, što je bila prva posthumna nominacija u istoriji dodele Oskara za glumu, a druga za film „Div” 1957. godine.

Popodne 30. septembra 1955. godine, dok je Din vozio svoj potpuno novi Porše Spajder, policajac mu je napisao kaznu jer je vozio 65 kilometara na čas u zoni od gde je bilo dozvoljeno do 55.
Nešto više od dva sata kasnije, limuzina Ford Tjudor sudarila se sa Džejms Dinom. Din, koji je slomio vrat i zadobio teške unutrašnje povrede, proglašen je mrtvim po dolasku u obližnju bolnicu. Do danas nije jasno da li je u to vreme prebrzo vozio. Porota je utvrdila da je to bio nesrećan slučaj „bez zločinačke namere“.

Din je toliko privlačio pažnju javnosti širom planete da je njegova nadgrobna ploča više puta bila predmet krađe. Tokom 1983. godine čak dva puta je njegova spomen-ploča bila ukradena. Nestala je sve dok nije otkrivena iza vatrogasnog doma 1987. godine. Čak je i ploča koja je stavljena kao zamena bila ukradena, da bi je potom zamenik šerifa, van radnog vremena, pronašao sasvim slučajno.

Za kratko vreme koliko je proveo na zemlji, Džejms Din je pokazao neverovatnu revnost za život i rad. Pokušao je da nauči sve što je mogao i nije se štedeo, ispunjavao je svoje želje i udarao glavom u zid. Jedna od njegovih strasti oduzela mu je život kada je imao samo 24 godine.