Ekskluzivno predstavljanje srpske manjinske koprodukcije Obraz na festival u Talinu

Film nastaje pod pokroviteljstvom Filmskog centra Crne Gore i Filmskog centra Srbije u većinskoj produkciji Galileo production Montenegro (Milorad Radenović, Nikola Vukčević), te Cinnamon films Beograd i niza manjih partnera (iz Crne Gore i Hrvatske), i proletos se predstavio na sličan način na Marche de Films prestižnog Kanskog filmskog festivala.

Radnja filma se dešava u periodu Drugog svjetskog rata na granici Crne Gore, tokom kojeg – u 36 sati radnje filma – jedno progonjeno pravoslavno dete, pokušavajući da spasi svoj život od združenog napada fašističkih jedinica SS Skenderbeg i SS Handžar, nalazi utočište u kući neznanca – Albanca Nura Doke. Gospodar kuće, Nur, suočiće se sa moralnom dilemom: ili da preda dete progoniteljima (i time pogazi lična uverenja i svojevrsni kodeks po kome živi) ili da reskira živote cele porodice štiteći nepoznato dete druge vere i nacije. Progonitelji će, kroz činjenicu da je Nur Doka predstavnik naroda jedne od navedenih jedinica – pokušati da uspostave poseban odnos sa njime, a kroz priču o moralnim vrednostima, obećanju, ljubavi i odrastanju, ovaj film će preispitati cenu pojedinačne ljudske žrtve, nadilazeći teme vere i nacije, sa glavnim pitanjem: na koji način će Nur odgovoriti svom izazovu?

Ovaj film se razvijao od 2016. godine i u najvećem delu je sniman tokom pandemije COVID. Na konkrursu Filmskog centra Srbije u novembru 2020. ovaj projekat je bio prvoplasirani, među četrdesetak drugih projekata iz jugoistočne Evrope.

Povodom predstavljanja filma na festivalu u Talinu, reditelj Nikola Vukčević je istakao: Dug je bio put da ispričamo ovu priču, ali neke stvari su ostale nepromenjene. U svetu u kome zaraćene strane danas bespoštedno teže međusobnom uništenju, ovaj film snažno ističe humanost kao najveći trijumf nad nasiljem i istrebljenjem. Kroz priču jednog neustrašivog pojedinca koji će se suprotstaviti svom narodu, zbog višeg cilja, ovo ostvarenje postaje inspiracija za promenu. U vremenu rata, biti čovek postaje naša najvažnija misija“.

Producenti filma, Milorad Radenović, Nevena Savic, Ivica Vidanović ističu: „Ovo selektiranje našeg filma u ekskluzivnu selekciju od samo pet filmova iz celog sveta, kao i predstavljanje na prestižnom festivalu A kategorije, kakav je Talin, stiže nakon našeg iskustva u Kanu, gde smo se predstavili sa istim ciljem – ostvarivanja komunikacije sa potencijalnim partnerima u domenu festivala i distribucije. Naša dosadašnja komunikacija nakon Kana teče lepom dinamikom, jer se našem timu priključio Christoph Thoke iz nemačkog Mogador Filma, koji iza sebe ima niz projekata koje je predstavio na najvišem nivou, uključujući i filmove braće Darden.“

Ekipa filma je internacionalna – film nastaje po scenariju Ane Vujadinović (Iskra, Planeta) i Meline Pota Koljević (koscenarista na filmovima Krugovi, Klopka). Uloge u filmu tumače Edon Rizvanoli, Nikola Ristanovski, Igor Benčina, Alban Ujkaj, Selman Jusifi ,Xhejlane Terbunja, Aco Radulović, Ana Vučković, Zef Bato Dedivanović, Branimir Popović, i deca Elez Adžović, Vuk Bulajić, Hana Pavlović, Merisa Adžović, koji su uloge dobili na višemesečnom kastingu i pripremama. Direktor fotografije je Đordje Stojiljković, scenograf Stanislav Nikičević, kostimograf Lidija Jovanović, masker Nataša Sevčnikar, dok je za muziku zadužen Dušan Maksimovski; Glavnu muzičku temu filma su otpevale sestre Maša i Milica Vujadinović; montažer filma je Olga Toni (sa kojom je Vukčević uspešno saradjivao na filmu Pogled sa Ajfelovog tornja), autori vizuelnih efekata su Đuro Mihaljević i Đordje Stojiljković, designer zvuka je Igor Vujović. Scenario, inspirisan motivima antologijske istoimene priče akademika CANU Zuvdije Hodžića, razvijan je na prestižnim medjunarodnim radionicama AlabSCRIPT i MIDPOINT Montenegro Int.

Ovaj film se razvijao od 2016. godine i u najvećem delu je sniman tokom pandemije COVID. Na konkrursu Filmskog centra Srbije u novembru 2020 ovaj projekat je bio prvoplasirani, medju četrdesetak drugih projekata iz jugoistočne Evrope.

Podsećamo, predhodni film reditelja Vukčevića – Dječaci iz Ulice Marxa i Engelsa (2014), distribuiran je i u srpskim bioskopima, dok je prvi Vukčevićev film Pogled sa Ajfelovog tornja (2005) na visokom trećem mestu po gledanosti na skali Filmskog centra Srbije za manjinske ko-produkcije u 21. veku.