„Geografija ničega”: Izložba Ive Dimitrijević u SKC-u Kragujevac

Zamrznutim figurama i repetitivnim pokretima Ive Dimitrijević suštinski se približava kroz prizmu čulnog iskustva, preciznije nego kroz iščitavanje značenja. Njeni crteži i animacije funkcionišu pre kao somatsko-emotivni okidači abjekcije nego kao intelektualni predlošci.

Ženska figura u kriznim stanjima je glavna tematika izloženih radova, ali transgresija nije samo likovni motiv, već i efekat kojem svako zasebno delo teži. Ovi prikazi snažnog, često neprijatnog, bolnog somatskog iskustva pojačani su svojstvenim poigravanjem vremenskom dimenzijom. Pravila igre su nizanje beskonačnih, zamrznutih trenutaka, u hronološki tok koji se može pratiti kroz sukcesiju crteža sa jedne strane, i beskonačno ritmično ponavljanje vremenskog intervala u animacijama sa druge strane.

Manipulacija vremenom metod je oneobičavanja doživljenog, što otvara vrata u domen psihe. U tom prostoru, propadljivost tela postaje okidač za kompleksne odnose fizičkog i psihičkog. Iako je istraživanju odnosa trošnog tela i nesmirenog duha pristupljeno iz domena ženskog iskustva, figure Ive Dimitrijević odbijaju portretsko i lično. Izvor prikazanih akterki leži u iskustvu umetnice, ali kroz specifičnu analizu razine unutrašnjeg i spoljašnjeg otvara se mogućnost da žensko telo bude označitelj univerzalnog ljudskog iskustva.

Figure odlikuju stoički izrazi lica u susretu sa instrumentima transgresije poput trnja, brijača i krvi. Cilj je potpuna deindividualizacija, batajevska težnja ka potpunosti u iskustvu prekoračenja granica bića, izrazita strast ka blistavom rasplinuću u totalitetu.

Bezličnosti se približava kroz međusobne odnose spoljašnjeg i unutrašnjeg prostora, fizičkog nadražaja i psihološkog iskustva. U mapiranju njihovih susreta centralna tačka jeste žensko telo, ujedno subjekt koji oseća i portal transgresije. Crteži nude usamljene, ležeće ženske figure, ujedno rigidne i krhke.

Podređena mizanscenu fizičkog bola, ova polunaga tela izazivaju asocijacije na burna emotivna stanja, poput frustracije, požude i očaja. Granično iskustvo je pak tek preduslov za konačno ispražnjenje psihe od emotivnog tereta, gde biće ostaje u jednako nedefinisanom, praznom prostoru koje figure nastanjuju. Prikazana topografija tela odigrava se još izraženije u nizu animacija, istražujući taktilnost.

Kroz ciklične dodire Iva Dimitrijević stvara metod za ukidanje granica ličnog, svojstven ritual pročišćenja psihičkog prostora. Partikularizacija tela, sa fokusom na detalje ruku, daje precizan putokaz ka specifičnom stanju duha koje će isprazniti biće.

Ako transgresiju predstavljaju promišljeni fizički rezovi kroz granice psihe, vredi postaviti pitanje koji se prostor nalazi iza. Iva Dimitrijević nudi viziju paralelnu Sioranovoj geografiji ničega, prostoru iskrivljenog vremena, bez definisanih granica. Pred posmatračem se otvara svet oslobođen ličnih emotivnih naboja, gde kroz doživljaj telesnosti i biće može da postoji večno.

Iva Dimitrijević do sada je izlagala na samostalnim i kolektivnim izložbama u Srbiji, BiH, RS, Severnoj Makedoniji i Poljskoj.

Postavka izložbe „Geografija ničega” otvorena je u kragujevačkom SKC-u do 4. oktobra.

Iva Dimitrijević (25) rođena je u Beogradu. Diplomirala je na odseku slikarstva Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu 2022. godine, a 2023. godine je završila i master studije na istom odseku. Trenutno je student doktorskih studija na matičnom fakultetu u klasi profesorke Biljane Đurđević sa zvanjem istraživača – pripravnika.

Više vesti iz ovog grada čitajte na posebnom linku.

Još vesti iz ovog grada

Važan i neizostavan dokument jugoslovenske popularne kulture: Monografija grupe „Smak”

Petar Mošić predstavlja samostalnu izložbu – „Spavači“

Priča o ugnjetavanoj ženi jedna od najgledanijih u istoriji italijanske kinematografije: Film „Uvek postoji sutra” u kragujevačkom SKC-u

„Od betona do kanona” i „Neispričana priča”: Dani Milutina Milankovića u Istorijskom arhivu Šumadije