Gojko Božović o Goranu Petroviću: Otišao je pisac uzbudljivog stila, probrane i prefinjene rečenice, najčistije, najživopisnije i najrazigranije mašte

Kako za Danas ističe pisac, književni kritičar i izdavač Gojko Božović, smrt Gorana Petrovića je prerana i nepravedna.

– U najvećoj snazi, usred najvećih književnih planova, odlazi pisac uzbudljivog stila, probrane i prefinjene rečenice, najčistije, najživopisnije i najrazigranije mašte. Tek je objavio prve dve knjige svog najavljenog višetomnog „romana delte“. U ovom trenutku verovatno niko ne zna šta je još od zamišljenih knjiga napisano i ostalo u književnoj radionici. Kao da je znao da nema previše vremena na raspolaganju, svoja remek-dela, romane Opsada crkve Svetog Spasa i Sitničarnica „Kod srećne ruke“, objavio je na vreme.

Od njegovih knjiga priča Ostrvo i okolne priče, Bližnji i Razlike, prema rečima Božovića, mogla bi se sklopiti jedna od najznačajnijih pripovedačkih kolekcija moderne srpske književnosti.

– U vremenu površnih i pokretnih slika, što su često jedne iste slike, zbog čega je mašta izgubila na ceni i prisustvu, Goran Petrović se oglašavao maštom u čistom stanju. Goran Petrović je mislio, govorio i pisao u slikama. Književnost nije doživljavao kao besomučno objavljivanje, ni kao književnu proizvodnju, ni kao takmičenje u nekom od borilačkih sportova, već kao posvećenost stilu, reči i rečenici, kao stvaralačko oživljavanje jezika, kao čaranje  i maštanje – smatra Božović.

– Kada čita Gorana Petrovića, čovek neminovno mora da zažali zašto se i u književnosti i u svakodnevici koristi tako malo reči. „Možda su priče ono jedino što smo uspeli, od postanka sveta naovamo, da pronađemo i zaokružimo“, kaže se na jednom mestu u Goranovoj knjizi Razlike. Goran Petrović, redak i među najređima, prerano je zaokružio svoju životnu priču, ostavljajući iza sebe književnost dovoljnu za jedan vredan i ispunjen život – ističe Gojko Božović.

Romani i zbirke priča Gorana Petrovića objavljeni su preko sto trideset izdanja, od čega šezdeset izdanja u prevodu na francuski, španski, nemački, italijanski, engleski, holandski, arapski, persijski, ruski, bugarski, poljski, ukrajinski, makedonski i slovenački jezik.

Dvadesetak njegovih priča je zastupljeno u antologijama srpske priče u zemlji i inostranstvu, a međubrojnim priznanjima koje je dobio su Nagrada „Prosvete“, „Meša Selimović“, Ninova nagrada za roman godine, „Vitalova“, „Račanska povelja“, nagrada Narodne biblioteke Srbije za najčitaniju knjigu godine, „Borisav Stanković“, „Svetozar Ćorović“.

Tu su i nagrade „Ivo Andrić“ za pripovetku, „Laza Kostić“ za dramski tekst, „Kočićeva knjiga“, „Zlatni krst Kneza Lazara“, „Veljkova golubica“ za celokupno pripovedačko delo, Velika nagrada „Ivo Andrić“ za celokupno književno stvaralaštvo, „Stanislav Lem“, „Grigorije Božović“, Zlatna knjiga Matice srpske, nagrada Narodne biblioteke Srbije „Vladan Desnica“, „Beogradski pobednik“…