Istraživanje rodnog identiteta

Ovaj komad, koji se bavi istraživanjem ljudskog identiteta i roda kao samo jednog od aspekata ličnosti imaće dve premijere zato što je Đorđev svoju rediteljsku koncepciju, za razliku od stranih produkcija u kojima Orlanda igra glumica, bazirao na ideji da se u različitim izvođenjima u naslovnoj ulozi smenjuju glumac i glumica – Iva Milanović, studentkinja FDU u klasi profesora Srđana Karanovića, i Dragan Sekulić, svršeni student FDU.

Bojan Đorđev, kome je ovo prva režija u nacionalnom teatru u Beogradu, priznao da da čezne za postavkom „Orlanda“ još od kada je video film u režiji Seli Poter iz 1993. sa Tildom Svinton u naslovnoj ulozi.

– Dramatizacija ovog fantastičnog romana donosi na scenu raskošnu elokvenciju Virdžinije Vulf, njenu kombinaciju engleske duhovitosti, toka svesti i suptilne društvene kritike. „Orlando“ je poznat kao najduže ljubavno pismo na svetu, upućeno Viti Sakvil Vest, aristokratkinji i pesnikinji koja je poslužila Virdžiniji Vulf za oblikovanje čudesnog heroja koji živi zauvek mlad, nakon 200 godina postaje heroina i nakon još tri veka uspeva da objavi svoju poemu „Hrast“ 1928, kad je izašao i roman Vulfove. Ferčecov tekst produžava priču do naših dana. Dramatizacija se sastoji iz pokušaja likova iz različitih društvenih miljea i podneblja koje Orlando sreće tokom putešestvija i koji su na ovaj ili onaj način zaljubljeni u njega-nju da ga-je opišu. U dopisanom epilogu i Orlando dobija svoj glas – objasnio je Đurđev.

Prema njegovim rečima, „taj prelazak iz jednog rodnog identiteta u drugi u predstavi se otključao jednostavnom tvrdnjom – muškarac mora da prvo postane žena da bi postao čovekom – da odraste, da se transformiše, odrekne privilegija klase, izmiče klasifikacijama vremena, običaja, roda i da živi život oslobođen svakog viška“.

Dramaturg Tanja Šljivar istakla je kolektivno autorstvo – troje pisaca, dvoje glumaca i najmanje dualnost Orlanda.

– Pokušala sam kroz različite narativne tehnike da pokažem složenost jedne takve ličnosti, fiktivne, a i stvarne, jer Virdžinija u romanu referiše na svoju ljubavnicu i prijateljicu Vitu, to je oda samoj Viti. Mislim da je ta kompleksnost fiktivnog i stvarnog lika, ispričana kroz 12 naratora, nešto što je moglo da se ostvari jedino kroz kolektivni rad cele ekipe – izjavila je Tanja Šljivar.

Virdžinija Vulf je „Orlanda“ napisala inspirisana životom svoje ljubavnice Vite Sakvil Vest, a u dramatizaciji su korišćeni i delovi njihove objavljenje prepiske, kao i književno-teorijski tekstovi o tematizovanju lezbejstva u delima britanskih spisateljica s početka 20. veka.

Autorski i glumački tim

Autorski tim čine i autor završnog monologa Goran Ferčec, scenograf Siniša Ilić, kostimograf Maja Mirković, kompozitor Luka Papić, kao i dvoje saradnika sa FDU Mina Milošević i Maksim Milošević. Pored Ive Milanović i Dragana Sekulića u predstavi igraju: Aleksandra Nikolić, Kalina Kovačević, Nikola Vujović, Zoran Ćosić, Pavle Jerinić, Miloš Đorđević, Vanja Ejdus i Sena Đorović, a neki od njih tumače i više uloga.