Izložba “Kod spomenika u 7”: O aspektima ljudskog odnosa prema mestima sećanja

Postavka se može obići do 21. maja, a radno vreme Galerije Kula – svaki dan osim ponedeljak, od 16 do 20 sati.

– Šta je sećanje? Možemo li uticati na fragmente koji ostaju u nama i na načine na koje će nas oni oblikovati u budućnosti? Postojimo li izvan sopstvenog nasleđa? – pitanja su koja preispituje ova postavka.

Naime, slovački skulptor, slikar i teoretičar umetnosti Alojz Rigl još početkom 20.veka piše: “Spomenik je najstariji i najoriginalniji izraz ljudskog stvaralaštva, podignut zarad specifične namene obeležavanja i održavanja čovekovih dela i događaja […] da ostane živ u mislima i sećanjima budućih generacija“.

– Izložba Kemila Bektešija i Bojana Stojčića pod nazivom “Kod spomenika u 7” koju kurira Bojana Jovanović, bavi se različitim aspektima ljudskog odnosa prema mestima sećanja, spomenicima, nasleđu, individualnom i kolektivnom sećanju, semantičkim i urbanističkim strukturama spomenika, društvenim, političkim i kulturnim mestima susreta, zaboravom, zanemarivanjem i postjugoslovenskim narativima u savremenim diskursima – ukazano je povodom izložbe.

Dva umetnika nastoje da svojom saradnjom problematizuju ove poetike i kroz zajednički pogled na različite načine predstave lična i univerzalna iskustva.

– Bekteši kreira sopstveni hram za junaka koji u njegovom životu zaslužuje spomen obeležje. Međutim, ideju ne zarobljava u nečitljivost sopstvene privatnosti, već unverzalnim jezikom stvara kolekvini prostor za posetioce u kojem omogućava individualnu interpretaciju svakog pojedinca u skladu sa njihovim iskustvima – ukazano je u najavi i dodato da: „Stojčić dobro poznate oblike iz našeg svakodnevnog okruženja stavlja u fokus i pojašnjava potrebu za donekle mehaničkim sastavljanjem i podsvesnim pronalaženje poznatih oblika sa kojima se susrećemo čitav život“.

– Zajedničko nasleđe i generacijska trauma na području Balkana sve nas neminovno spaja, ali nerešeni konflikti i politička tenzija koji i danas izazivaju neprijatnost postoje uporedo sa kolektivnim iskustvima povezanim traumom. Možemo li se osloboditi naizgled neraskidivih veza nasleđa i šta je ono čega lično želimo da se sećamo i čemu biramo da podignemo spomenik?-pitanje je koje postavlja ova izložba.

Biografije umetnika:

Bojan Stojčić (1988) je vizuelni umjetnik iz Bosne i Hercegovine. Svojim multimedijalnim radovima Stojčić adresira autokolonijalni diskurs i afekt u meta-jugoslovenskom prostoru, propitujući kolektivni i individualni pogled ka perifernom Drugom i sebi. Proživljeno iskustvo rata tokom njegovog najranijeg djetinjstva snažno informiše Stojčićev umjetnički izričaj. Oblikovan intenzivnim iskustvima gubitka, odsustva, izmještenosti i tranzicije, kako u javnom tako i u svom privatnom životu, Stojčić se pozicionira kao evropski periferni subjekt te tu poziciju osvaja i subvertira. Izražavajući se kroz humor, poetiku i geopolitiku, Stojčić istražuje tragove i transformacije sadašnjosti. Njegove najrecentnije samostalne izložbe održana su u Oloman Next Door u Detroitu,(2022), AK Galeriji u Koprivnici, (2022) Umjetničkoj galeriji Bosne i Hercegovine u Sarajevu, (2020), a posljednje grupne izložbe na kojima je izlagao uključuju Galeriju Nova u Zagrebu (2023), Grafičko trijenale u Tallinu (2022), Cité internationale des arts u Parizu (2021), te Slavs and Tatars’ Pickle Bar u Berlinu (2021).

Živi u Sarajevu, gdje vodi svoj umjetnički studio. Bojanov rad nalazi se u različitim međunarodnim privatnim kolekcijama, uključujući fondaciju agnès b. i Deutsche Telekom Digital kolekciju.

Kemil Bekteši (Beograd, 1997.) je vizuelni umjetnik. Studirao je na Faculdade de Belas Artes do Porto (2018/19), magistrirao (2021.) i diplomirao (2020.) na Akademiji likovnih umjetnosti u Sarajevu. Proglašen je za najboljeg studenta Akademije likovnih umjetnosti u Sarajevu na diplomskim i master studijama, te dva puta odlikovan Zlatnom značkom Univerziteta u Sarajevu.  U njegovom multimedijalnom pristupu u stvaralaštvu aktivna su društveno-politička pitanja. Često se bavi temama vezanim za identitet, geopolitiku i nacionalnost. Trentno se fokusira na intimnu istoriju svoje porodice, uspostavljajući dijalog poetskog i koceptualnog. Godine 2020. postaje najmlađi finalista nagrade ZVONO (YVAA – Young Visual Artists Awards, Bosna i Hercegovina), a 2022. nalazi se u finalu i za nagradu MANGELOS (YVAA – Young Visual Artists Awards, Srbija). Dio je pete generacije (2023.) WHW Akademije (Zagreb), te suosnivač i saradnik Galerije savremenih umjetnosti “Manifesto” u Sarajevu.

Živi i radi na relaciji Sarajevo – Beograd.