Kaleidoskop novog pozorišta

Ovogodišnji novosadski Internacionalni festival alternativnog i novog teatra, 13. po redu, ulazi u svoju završnu fazu. U znalačkoj i ambicioznoj selekciji poznate beogradske koreorežiserke Nele Antonović („Mimart“) odvija se brižljivo sačinjen kaleidoskop novog i alternativnog pozorišta Infantastic ’07, koji u svom glavnom i pratećim programima od 25. juna do 2. jula, upoznaje sa različitim usmerenjima, idejama, dostignućima savremenog alternativnog teatara. U glavnom programu viđene su beogradske predstave „Priča o čaju“ (Dah teatar), „Priča o Grku“ (Madlenijanum), „Antigona“ (Belef), „Pevam kao da sam ptica“ (Plavo pozorište), zatim „Deleted messages“ Bad co. iz Zagreba, „Devojka koja ide u raj“ iz Jezerbrinja (Mađarska), „Fragmenti tela/Body fragments“ iz Bilifelda (Nemačka)…
Savremenom fizičkom pozorištu na ovoj smotri poklanja se posebna pažnja. Predstava Hajnera Milera „Kvartet“, istoimene pozorišne trupe sa Novog Zelenda, imala je vrsne interpretatore u režiserki i sjajnoj glumici Bronvil Tredl i njenom angažovanom partneru Patriku Dejvisu. Oni kroz poremećene odnose ličnosti koje igraju, ispoljavaju agresivnu težnju ka moći i strasnom zadovoljavanju svojih izopačenih želja, u čemu nalaze bezbroj načina da muče jedno drugo, uz nesposobnost da otkriju i priznaju stvarna osećanja. Retko kada smo mogli videti da da se fizičko kretanje glumaca na sceni tretira isto kao izgovoreni tekst, što uvereva da se osmišljenim pokretom u pozorištu i van onoga što se naziva umetničkim plesom može mnogo toga izraziti.
Teatar Maska iz Ferlija (Italija), uneo je veoma malo teksta u svoju pozorišnu surovu elegiju „Kriminalac“ (inspirisanu jedinim filmom Žana Žanea „Pesma ljubavi“). U mračnoj atmosferi prljavog, memljivog zatvora, u dubokom ljudskom kalu, odvija se očajna ljudska drama. Zatvorenici-kriminalci ipak su još dovoljno svesni da se iz krajnjeg poniženja mogu vinuti u sferu začudnog identiteta u kojem se prepliću usamljenost i erotizam, spajajući u celinu njihovo namučeno telo i raskomadanu dušu. Besprekorno postavljeno, odglumljeno i odigrano. Ovi ružni, prljavi i zli prokleti anđeli u režiji Lorenca Basanija, ostavili su zaista upečatljiv utisak.