Ko je bio knez Mihailo Obrenović: Prosvećeni apsolutista koji je govorio tri jezika

Knez Mihailo Obrenović za života nije bilo toliko voljen koliko je hvaljen posle smrti, uprkos tome što je bio veliki reformator i doneo renesansu u Srbiju.

Rođen je 16. septembra 1823. godine u Kragujevcu kao najmlađe dete knjaza Miloša i kneginje Ljubice, a odrastao je u Kragujevcu, Požarevcu i Beogradu.

Nakon završenog školovanja u Požarevcu, preselio se sa majkom u Beč, ali se vratio u Beograd nakon smrti brata Milana I Obrenovića kako bi preuzeo vlast.

Knez Mihailo Obrenović vladao je dva puta

Stupio je na vlast 26. juna 1839. godine, ali kako je bio maloletan, određeno mu je namesništvo koje su činili Jevrem Obrenović, Toma Vučić Perišić i Avram Petronijević.

Zbog neiskustva nije se najbolje snalazio u vladalačkim dužnostima i već posle tri godine svrgnut je bunom koju je predvodio Toma Vučić Perišić, nakon koje je izabran knez Aleksandar Karađorđević.

Nakon toga bio je prognan i povukao se u Beč sa ocem, nakon čega je putovao po Evropi u potrazi za životnom saputnicom i tada je napisao čuvenu pesmu Što se bore misli moje.

Dugo se pretpostavljalo da je ona posvećena njegovoj sestričini i nesuđenoj supruzi Katarini Konstantinović, ali je kasnije pronađen zapis koji upućuje na posvetu Kleopatri Karađorđević.

Drugu priliku da se okuša kao vladar dobio je 1860. godine kada je preminuo njegov otac knez Miloš i sada je bio mnogo spremniji za to, te je vukao dobro osmišljene poteze.

Njegova vladavina opisana kao prosvećeni apsolutizam, a mnogi su ga karakterisali kao vizionara i reformatora koji je držao čvrstu kontrolu nad svim državnim organima.

Puno je radio na polju unutrašnje i spoljašnje politike, u čemu mu je pomogla činjenica da je bio najobrazovaniji sprski knez i da je govorio tri jezika.

Knez Mihailo Obrenović radio je puno na kulturi

Usled toga, puno vremena i energije bilo je povećeno obrazovanju, nauci, kulturi i umetnosti, a on sam bio je velika podrška Vuku Karaždiću, Đuri Daničiću, Branku Radičeviću i drugim velikanima.

Jedan od velikih uspeha je uklanjanje osmanlijskih tvrđava, posada i flota iz Srbije, nakon čega se rodila i ideja za osnivanje zajedničke države sa Bugarskom, do čega nikada nije došlo.

Osnovao je prvu javnu biblioteku u rodnom Kragujevcu, a inicirao je i osnivanje Narodnog pozorišta u Beogradu za koji je dobio bivši turski plac kod Stambol-kapije.

U tu svrhu donirao je i novac, ali nije doživeo da vidi gotovo zdanje jer je ubijen u atentatu na Košutnjaku 29. maja 1868. godine, iza koga su stajala braća Radovanović.

Mihailo Obrenović je sahranjen na tadašnjem groblju koje se nalazilo kod ckrve Svetog Barka u Beogradu, a danas se njegov grob nalazi u Sabornoj crkvi u Beogradu.