Manje poznati opus Leonarda da Vinčija : Nije slikao „samo“ Mona Lizu već i ružne žene

Prva asocijacija na italijanskog umetničkog genija Leonarda da Vinčija najčešće je zagonetna Mona Liza.

Potom nam u svest dolaze „Poslednja večera“ ili „Vitruvijev čovek“. Ovekovečene su i firentinska aristokratkinja Gineva de Benci te Dama s hermelinom Cecilia Gallerani.

Ali, da Vinčijev opus, kako piše  Gardijan, a prenosi Jutarnji list otkriva i umetnikovu fascinaciju nepravilnim, bolesnim i ostarelim licima.

Kao i one konvencionalno estetski ugodne, slikao ih je s velikom preciznošću, a njegove karikature, kako su se u osamnaestom veku nazivale su posebno moderne.

Renesansna umetnost se često opisuje kao uredna i umirujuća pa navedeni da Vinčijevi crteži kako navodi Guardian izazivaju anksioznost nalik Munkovom ‘Kriku‘ ili hororu Frensisa Bajkona, pomalo neočekivani.
Uvid u manje poznati dEo njegovOG stvaralaštva daje nova izložba „Ružna vojvotkinja: Lepota i satira u renesansi“ (The Ugly Duchess: Beauty and Satire in the Renaissance) Nacionalne galerije u Londonu (National Gallery).

„Ružna vojvotkinja“ ili „Stara žena“, koja je kasnije inspirisala  ilustraciju Džona Tenijela u Alisi u zemlji čuda, poznato delo flamanskog umjetnika Kventina Masejsa, zapravo je, piše Gardijan , kopija karikature Leonarda da Vinčija.

Naime, Nacionalna galerija u Londonu uz sliku izlaže istovetnu skicu u crvenoj kredi Leonardovog učenika Frančesa Melzija.

Kako je Melzi bio da Vinčijev verni učenik, pretpostavlja se da je njegova kopija pouzdan dokaz.

Veruje se, stoga, da je ideja za crtež potekla od Leonarda, a da je Masejs motiv uvećao i portretisao u ulju.

„Ružna vojvotkinja“ samo je jedno od neobičnih lica koja je da Vinči crtao.

Spominje se i njegova karikatura starca i starice tokom zavodljivog pozdrava: starčevo lice liči na mumificirani leš, dok starica gotovo nema nos.

Subjekt treće karikature je pak muškarac iz profila čija usta nalikuju na magareća, a vrat mu je debeo i nalik na ćuranov, nos kao našiven, a kosa zapetljana poput vrtloga, živopisno opisuje  Gardijan.