Negotin: Počela prva sistematska arheološka istraživanja na lokalitetu Radujevac – Ćetaće

U pitanju su bila arheološka istraživanja, zaštitna arheološka iskopavanja, konzervatorsko – restauratorski radovi koje je negotinski Muzej Krajine na više lokaliteta sprovodio zajedno sa Arheološkim institutom u Beogradu i Zavodom za zaštitu spomenika Niš, a ovih su dana otpočela prva sistematska arheološka istraživanja na lokalitetu Radujevac-Ćetaće kraj Negotina koja predvodi Balkanološki institut SANU.

– Radi se o lokalitetu koji je već uvršćen u preliminarnu listu Uneska kao jedan od retkih očuvanih rimskih lokaliteta na dunavskom limesu. S obzirom da se nalazi na strateški važnom mestu, nadomak ušća Timoka u Dunav i na teritoriji velikog i značajnog rimskog grada Aquae (Prahovo) očekuju se značajni istraživački rezultati koji treba da razreše važna pitanja u vezi sa vojnom organizacijom rimske granice ali i ekonomskim (rudarskim) karakteristikama šire oblasti – rekao je za Danas  MA Gordan Janjić, muzejski savetnik negotinskog muzeja koji zajedno sa dr Vladimirom  P. Petrovićem, naučnim savetnikom, rukovodi projektom.

Prema rečima našeg sagovornika, istraživanja su pre svega fokusirana na stratigrafiju lokaliteta, kao i na definisanje građevinskih faza koje prate razvoj ovog važnog utvrđenja, čija je svrha bila da zajedno sa obližnjim Durustorumom (Vrav) u Bugarskoj štiti pravac prodora neprijateljskih vojnih jedinica dolinom Timoka prema bogatim i čuvenim centralnobalkanskim gradovima Rimskog carstva. 

-Najranija faza izgradnje veovatno potiče sa kraja I veka posle Hrista iz doba cara Trajana, potom se nazire kasnoantička reorganizacija utvrđenja a verovatna je i vizantijska obnova. Istraživanjima će se utvrditi eventualno postojanje predrimskog elementa na prostoru lokaliteta – kaže Janjić.

Ono što se do sada zna o ovom lokalitetu je da se na 800 m uzvodno od ušća Timoka u Dunav, na levoj obali Dupljanske reke, nalazilo malo pravougaono utvrđenje koje je štitilo put i pristup mostu preko reke Timok. Crtež utvrđenja ostavio je Feliks Kanic u kasnom XIX veku.  Da je reč o objektu vojnog karaktera, četvorougaone osnove sa zaobljenim bedemima na uglovima, ukazala su manja iskopavanja sprovedena  od 1958. godine do 1960. godine i datovala su lokalitet u kasnu antiku nakon napuštanja provincije Dakije.