Najbolji filmovi koje su inspirisale Olimpijske igre

Olimpijske igre su od samih modernih početaka bile omiljena tema filmadžijama, piše Vecernji.hr, koji je izdvojio neke od najboljih sportskih filmova svih vremena.

Prvim filmom o Olimpijskim igrama se smatraju snimci nastali davne 1906. godine, a taj prvi olimpijski filmski zapis koji je danas dostupan na internetu pravi je portal u prošlost.

Jedan od najkontroverznijih svetskih filmova iznedrile su i Olimpijske igre koje su 1936. godine održane u Berlinu, tada srcu nacističke Nemačke.

„Olympia“, dokumentarac u dva dela slavne Hitlerove propagandistkinje, rediteljke Leni Rifenštal, i danas izaziva podeljene reakcije.

I dok se taj film definitivno može okarakterizovati kao čista nacistička propaganda, ipak će malo ko poreći činjenicu da je reč o vrhunskom remek-delu kinematografije.

Te Olimpijske igre ostale su zapamćene zahvaljujući i neverovatnom podvigu atletičara Džesija Ovensa, Afroamerikanca koji je te godine u Berlinu okićenom nacističkim zastavama i atmosferi žestoke rasne netrpeljivosti, osvojio četiri zlatne medalje.

Oko njegovog trijumfa isprela se i legenda da je Hitler odbio da se rukuje s Ovensom, ali istina je da nacistički vođa nije tu čast ukazao ni drugim olimpijskim šampionima.

Sam Ovens kasnije je izjavio da mu Hitler možda nije pružio ruku, ali da mu zato nije čestitao ni tadašnji američki predsednik Frenklin D. Ruzvelt.

Njegova nadahnjujuća priča ovekovečena je u filmu „Race“ Stivena Hopkinsa iz 2016. godine, u kom je Džesija Ovensa glumio Stefan Džejms.

Samo jedna olimpijska priča do sada je osvojila najprestižniju nagradu na svetu – Oskara za najbolji film.

Reč je o „Vatrenim kočijama“ iz 1981. godine, sportskoj drami u režiji Hjua Hadsona, dramatizaciji stvarnih događaja na Olimpijskim igrama 1924. godine.

Tada su u britanskom atletičarskom timu nastupila i trijumfovala dvojica atletičara naizgled dijametralno suprotnih uverenja, škotski hrišćanin Erc Lidel koji je trčanje video kao način da služi Bogu i Jevrejin Harold Abrahams koji je trčanjem želeo da razbije antisemitske predrasude.

Uz zlatnu statuu za najbolji film, „Vatrene kočije“ osvojile su i Oskara za najbolju kostimografiju, originalni scenario i filmsku muziku, koju je za taj film komponovao čuveni grčki muzičar Vangelis.

A iako trenutno iščekujemo letnju Olimpijadu, vredi spomenuti i neke od sjajnih filmskih sportskih priča inspirisanih zimskim Olimpijskim igrama.

Jedna od njih je dramatična priča o sportskom rivalstvu koje je kulminiralo nasilnim incidentom, ispričana u nagrađivanoj crnohumornoj drami „I, Tonya“.

U njoj Margo Robi tumači američku klizačicu Tonju Harding, osuđenu za organizovanje napada na suparnicu Nensi Kerigan uoči Zimskih olimpijskih igara 1994.

Druga je pak urnebesna komedija „Hladni trkači“ u režiji Džona Terteltauba o bob ekipi sa Jamajke koja se na zimskoj Olimpijadi prvi put takmičila 1988. u kanadskom Kalgariju.

Podstaknuti sličnostima između boba i lokalnog takmičenja u guranju kolica, a uprkos nedostatku finansijskih sredstava i mogućnosti za trening, jamajčanski tim ponosno je nastupio u Kalgariju.

Iako nisu došli ni blizu medalji, postali su miljenici publike i zauvek ostali zapisani u olimpijskoj istoriji.