Omaž Veljku Bulajiću uoči službenog početka 71. Pulskog filmskog festivala

Omaž Veljku Bulajiću biće upriličen u bioskopu „Vali“, a ovaj program realizovan je zahvaljujući saradnji s Hrvatskim državnim arhivom i Kinotekom.

Veljko Bulajić preminuo je u aprilu ove godine.

Režirao je 14 dugometražnih igranih filmova, dva dokumentarna – “Skopje ’63” (1964.) i “Titovi memoari” (1980.), kao i dve televizijske serije.

Njegov prvi dugometražni igrani film “Vlak bez voznog reda” (1959.) dobio je Zlatnu arenu za scenario i bio uvršćen u glavni program Filmskog festivala u Kanu.

Prikaz naseljavanja stanovnika iz Dalmatinske zagore u Vojvodinu nakon Drugog svetskog rata značajno je obeležen neorealizmom.

Godine 1986. Veljko Bulajić snima “Obećanu zemlju” u kojoj problematizuje politiku kolektivizacije, a politički parnjak tim filmovima čini “Uzavreli grad” (Velika zlatna arena) s analizom fenomena industrijalizacije, od njenih mana do vrlina.

Ipak, pravu domaću i svetsku slavu Veljko Bulajić je stekao svojim ratnim filmovima partizanske tematike: “Kozara” (1962.) – Velika zlatna arena i Zlatna medalja na festivalu u Moskvi – i posebno “Bitka na Neretvi” (1969.) – nominacija za nagradu Oskar u kategoriji stranoga filma – koji je i najskuplji jugoslavenski film ikada snimljen.

“Čovjek kojeg treba ubiti” (1979.) – Bronzana arena za režiju – fantastična je legenda o samoprozvanom crnogorskom caru Šćepanu Malom iz 18. veka i politički komentar na blokovsku podelu sveta i zagovaranje trećega, odnosno „nesvrstanoga puta“.

Dobitnik je državne Nagrade Vladimir Nazor za životno delo i nagrade Zlatni Oktavijan za životno delo Hrvatskoga društva filmskih kritičara, dok mu je 2015. objavljena monografija „Veljko Bulajić: Vlakom bez voznog reda u povijest filma“, podsećaju organizatori 71. Pula film festivala