Izložba radova umetnika Aleksandra Tomaševića, iz dva velika poslednja ciklusa, koji predstavljaju vrhunski domet ukupnog slikarevog opusa, pod nazivom „Delo”, biće otvorena sutra od 19 časova u Galeriji Vasić.
U pitanju su ostvarenja prikazana na izložbama 1967. godine u Galeriji Doma JNA i posthumno 1968. godine u Galeriji ULUS-a.
Postavka će moći da se pogleda do 31. decembra tekuće godine, u kojoj se navršava sto godina od rođenja slikara.
Na prvoj od navedenih izložbi, 1967. godine, Tomašević prikazuje ciklus tempera na panelu, čistih geometrijskih formi na kojima postupkom rada temperom postiže kompaktnu, blago reljefnu fakturu koja podseća na hrapavu zidnu površinu freske i odaje inspirativno umetnikovo polazište u ornamentici srednjovekovnih fresaka.
Od 1966. godine Tomašević menja materijal i tehnički postupak rada što najbolje vidimo u delim predstavljenim na njegovoj drugoj izložbi 1968. godine. Kao materijal sada su korišćeni drveni, geometrijski bojeni, elementi. U pitanju je postupak sklapanja ili spajanja predhodno precizno izrađenih i obojenih drvenih elemenata.
Ovi radovi zasnovani na uzorima domaćeg srednjovjekovnog nasleđa, izvedeni su izrazito modernim i savremenim slikarskim jezikom.
Kako ističe Jerko Denegri istoričar umetnosti – u Tomaševićevom delu nije po sredi „povratak na staro” nego upravo njegovo „ostvarenje u modernom”, što potvrđuje umetnikov likovni jezik u zrelom periodu, predstavljen na poslednja dva ciklusa pod nazivom „Delo“.
– Specifična osobina Tomaševićeve geometrije jeste da je „multiformna“ umesto „uniformna“, „polihromna“ umesto „monohromna“, „kompozitna“ umesto „strukturalna“. Proistekla od medijevalnog ornamenta vodi ka „oduhovljavanju i produhovljavanju“ polaznog motiva, kao i svaka geometrija u umetnosti XX veka označava težnju ka idealima gradnje i harmonije u dominantno materijalističkom dobu u kojemu jedino umetnosti preostaje da sačuva neophodnost ljudskih duhovnih potreba – primetio je istoričar umetnosti.
Radovi za izložbu pozajmljeni su iz privatnih kolekcija. Izložbu prati i katalog sa tekstovima Jerka Denegrija, kolekcionara i ljubitelja umetnosti Dušana Milovanovića, kao i reprodukcije svih eksponata.
O umetniku
Rođen je 1921. u Soko Banji. Osnovnu i srednju školu učio je u Kosovskoj Mitrovici, Skoplju i Beogradu. Završio je 1942. godine Učiteljsku školu u Beogradu, gde istovremeno pohađa i Umetničku školu Mladena Josića. Likovnu akademiju upisuje 1947. godine u Beogradu, koju završava 1952. godine. Profesori: Ljubica Sokić, Ivan Tabaković, Nedeljko Gvozdenović, Kosta Hakman, Mihailo Petrov. Jedan semester 1949. provodi na Ecole nationale superieure des beaux arts u Parizu u ateljeu za fresku. Radi kao slikar konzervator od 1952.do 1962.godine u Saveznom institutu za zaštitu spomenika kulture u Beogradu. Usavršava konzervaciju slika 1952/53.godine u Luvru (Pariz) kod Roberta Milera. 1955. godine nastavlja usavršavanje konzervacije slika u Briselu, u Kraljevskom institutu za zaštitu kulturnog nasleđa, kod Alberta Filipa. Radi na konzervaciji i restauraciji slika na platnu i drvetu, a otkriva i konzervaciju i prezentaciju srednjovekovnih fresaka: crkve Sv. Sofije u Ohridu, crkve u Lipljanu, manastira Morače, crkve Sv. Petra u Bijelom Polju, crkve Sv. Apostola u Pećkoj patrijaršiji, Gračanici i Hilandaru. U isto vreme radi i kopije fresaka. Bio je član grupe Samostalni i Decembarske grupe.Tokom svog života sakupio je bogatu zbirku narodne keramike. Dobio je 1961. godine Orden rada sa srebrnim vencem. Izabran je 1962. godine za docenta a zatim za vanrednog profesora Akademije primenjene umetnosti u Beogradu za predmet Monumentalno slikarstvo, gde ostaje sve do svoje smrti. Umro je 1968. godine u Beogradu. Posthumno dobija Oktobarsku nagradu Beograda za likovnu umetnost. Fakultet primenjenih umetnosti osnovao je 1969. godine Nagradu Aleksandar Tomašević za najbolji studentski rad.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
