Priča o žurkama kod Laze Šećera: Zašto je prva diskoteka u Beogradu zatvorena posle samo godinu dana

Premijeru je  imala 24. aprila 1967. , godine u podrumu današnje istorijske kuće i muzeja Doma Jevrema Grujića u Svetogorskoj 17 i tako postala prvi disko klub „od Trsta do Vladivostoka“.

Beograd se tako ne samo prirdužio velikim velikim evropskim gradovima, nego je mogao da se podiči da ima dioskoteku čak 10 godina pre otvaranja kultnog Studija 54 u Njujorku.

Prve večeri po otvaranju ove diskoteke u Beogradu, neki od glavnih gostiju su bili poznati beogradski intelektualci, poput upravnice Ateljea 212 Mire Trailović, Jovana Ćirilova, reditelja Jovice Aćina, čuvenog pesnika nadrealiste Dušana Matića i slikara Ivana Tabakovića, a ubrzo zatim , i najpoznatije svetske zvezde kao što su Lorens Olivije i Vivijen Li, Džudi Denč, Luj Armstrong, Ela Ficdžerald, Omar Šarif, Silvana Malgano, Žozefina Bejker, Šarl Aznavur, Mire Matje, Mariza Berenson, Pjer Karden, Pako Raban…

Šezdestih je Beograd imao intezivan kulturno – umetnički život , pa su u njega stizali najznačajniji umetnici iz sveta, koji bi nakon projekcije ili predstave znali da je sledeća destinacija podrum Doma Jevrema Grujića

Organizatori izložbe, veruju da će autori ove izložbe posetioce sigurno navesti i na ples i odvesti ih u doba nezaboravnih šezdesetih godina 20. veka, koje su po sebi bile uzbudljive i po događajima i ličnostima koji su oblikovale i svet u kome danas živimo: Bitlsi, Stonsi, Elvis, Luis Armstrong, Istočni i Zapadni blok, ubistvo braće Кenedi, Če Gevare, studentske pobune širom sveta, rat u Vijetnamu, letovi u svemir , sletanje na mesec…I, otvaranje diskoteka.

Lazar Šećerović, jedan od autora izložbe, koji je ujedno i jedan od osnivača Doma Jevrema Grujića i prve diskoteke evocirajući uspomene na jedan od najbujnijih perioda naše istorije kaže:

“Lude 60-te! Ljudi su se oporavili od rata, Evropa uživa u ekonomskom bumu, a u Jugoslaviji komunizam počinje da popušta svoje krute i okrutne stege. Sve buja: ekonomija, naročito kultura, društveni život, turizam! Beograd doživljava malu renesansu.”

U tom svekolikom preporodu u Beograd stižu mnogobrojne inostrane umetničke zvezde podseća Šećerović i dodajući da se igraju komadi najčuvenijjih francuskih, engleskih, italijanskih, američkih pisaca i to odmah posle Pariza, Londona, Rima, Njujorka,

“Sve stiže u Beograd. I najzad naša diskoteka! Prva, jedina, kultna! …Grad ludi za diskotekom, dok “dežurni drugovi besne od zavisti.” navodi Šećerović, dodajući da se ekipa okupljena ovde nije na to obazirala.

– Mi se na to ne osvrćemo, već pravimo prava mala čuda. Lansiramo pop-art u Beogradu i Jugoslaviji, pravimo hepeninge i prve performance, izložbe mladih slikara koji ne mogu da plate galerije, dozvoljavamo rok bendovima tzv. “Visovima”, vokalno instrumentalnim sastavima, da vežbaju kod nas jer im niko drugi zbog buke to ne dozvoljava”, priča Šećerovioć

Kako je izgledala Diskoteka?

U glavnoj velikoj prostoriji se igralo, tu je bio postavljen parket, dok su ostale površine bile pokrivene vinaz pločicama, a u glavnoj prostoriji su bile tri uzdignute lože za koje su se svi otimali. U prostoriji gde je bio bar, dominirao je dugačak mesingani šank, a iznad njega table na kojima su bili ispisani hitovi nedelje. Divne zelene i crvene tapete bile su donete iz Italije, a po zidovima su bili zakačeni mesingani fenjeri.

Disk-džokej u kabini iz koje je imao pogled na podijum je mogao da vidi atmosferu i proceni kad treba da ubrza muziku, a kada da uspori.

Uz odličnu muziku i zagarantovan provod, diskoteka je demokratizovala i zabavu – devojke su mogle da dođu same da igraju, provedu se, bez toga da je morao da ih prati dečko ili brat.

Šta se slušalo?

U diskoteci su se puštale najnovije ploče iz Pariza i Londona. Slušali su se Stonsi, Moody blues i Nights in white satin, A whiter shade of pale, Everly brothers, Animals i House of rising sun, Erik Bardon, a od domaćih bendova Zlatni dečaci, Siluete, Iskre … Srpska balerina Lokica Stefanović je bila zadužena za plesni podijum i najzanimljivije koreografije.

Kako se oblačilo?

Mladići su šili košulje i odela po uzoru na Stonse, svi su nosili uzane kravate, dok su devojke nosile žipone, baletanke, pojavili su se prvi bodiji, na glavama konjski repići, a u ruci bjuti kejs.

Kraj diskoteke

Iako je imala, danas nezamislivo čedno radno vreme, od 18:20 do 01:00 posle ponoći, diskoteka je trpela veliki pritisak javnosti, a novinski naslovi su uglavnom bili negativni.

Iako je bila glavna tema grada, posle godinu dana uspešnog poslovanja, prva beogradska diskoteka Kod Laze Šećera je zatvorena.

Smatralo se da diskoteka kvari naprednu socijalističku omladinu tog doba, pa je 1968. godine prvo zabranjena muzika, zatim i igranje, nakon čega je zatvaranje diskoteke bilo neminovo.

Bez obzira na to, prva diskoteka u Beogradu nesumnjivo predstavlja društveno sociološki fenomen u našoj zemlji vredan proučavanja, poručuju organizatori izložbe Narodni muzej u Pančevu i Dom Jevrema Grujića.