Ruski mitski junak u Beogradskoj filharmoniji

Ovo delo biće tokom vikenda snimljeno i na CD-u, kažu u Filharmoniji.

– To je remek-delo, koje treba otkrivati što široj publici i što češće svirati. Ono se retko nalazi na repertoarima zbog svoje izuzetne težine, jer orkestrima često nije dovoljan standardan broj proba da ga savladaju. Sa Beogradskom filharmonijom je zazvučalo odmah na prvoj probi na kojoj su svi bili očarani tim divnim zvukom. Sa uzbuđenjem čekam da vidim kako će publika reagovati, jer sam veoma ponosan na ovu balkansku premijeru sa Beogradskom filharmonijom – kaže za Danas šef dirigent ove filharmonije Gabrijel Felc, koji će večeras prvi put dirigovati ovo delo.

Napominjući da je prvi put za ovu Glijerovu simfoniju čuo u Kelnu gde su, kad je stigao nedelju dana posle njenog izvođenja, muzičari još bili pod utiskom ovog dela, Felc ističe da je dugo studirao Glijerovu partituru.

Rejnhold Moricevič Glijer, posle Oktobarskog prevrata 1917. Rejnhold Ernest Glijer (1874-1956), ogledao se kao kompozitor u svim muzičkim disciplinama – od orkestarskih dela, kamerne muzike do scenske i filmske muzike. Rođen je u Kijevu, studirao u Moskvi, između kojih je tekla njegova muzička i pedagoška karijera. Posle revolucije klonio se ideologije i posvetio komponovanju monumentalnih opera, baleta i kantata.

Simfoniju broj 3 „Ilja Muromec“ komponovao od 1908. do 1911. godine. Posvetio je kolegi Aleksandru Glazunovu. Premijerno je izvedena 1912. u Moskvi. Simfonija ima četiri stava i traje oko 80 minuta. U svetu se češće izvodi u verziji koju je Lepold Štokovski, sa odobrenjem autora, skratio. Beogradska publika večeras sluša originalnu Glijerovu verziju.

Ilija Muromec

Epski junak Ilija Muromec ima jedno od najistaknutijih mesta u ruskom predanju – zbog događaja iz njegovog burnog života veruje se da predstavlja spoj više stvarnih i fiktivnih heroja iz različitih epoha, uključujući i monaha Iliju koji je 1188. preminuo u Kijevopečerskoj lavri s tri sklopljena prsta na molitvi i čije se mošti smatraju čudotvornim. Pravoslavna crkva slavi ga 19. decembra po julijanskom ili 1. januara po gregorijanskom kalendaru. Kao simbol fizičke i duhovne snage, integriteta, posvećenosti zaštiti otadžbine našao se u mnogobrojnim igranim i crtanim filmovima, slikama, spomenicima, karikaturi, anegdotama, pesmama i klasičnoj muzici.