Srca i nezavršene kuće Aleksandra Rakezića i Ljiljane Šunjevarić na izložbi u Kulturnom centru Grad

Na izložbi će biti prikazana site specific instalacija monumentalnih dimenzija, radovi iz serije slika srca umetnika Aleksandra Rakezića i radovi iz ciklusa Nezavršena kuća umetnice Ljiljane Šunjevarić.

Postavka kreira neobičnu atmosferu u kojoj publika fluktuira između stvarnog i simuliranog, odbačenog i afirmisanog, pasivnog posmatrača i aktivnog aktera.

Izložba House in the House in the House… je koncentrični i ciklični put čoveka savremenog doba koji se nosi sa različitim društveno – političkim krizama; put na kome se makro klima odražava i na mikro nivou; put na kom se spoljno projektuje i na unutrašnje. Takav mehanizam funkcionisanja pojedincu ne dopušta da realizuje svoje želje, već tu nezavršenost kompenzuje za veće i snažnije ideale i utopije. Ova izložba nudi potencijal sagledanja celina unutar i van sistema i ističe važnost otvorenosti ka novim tumačenjima odbačenih motiva i pojava.

Centralni nosilac izložbe je site specific instalacija koja prikazuje segment iz aktuelne serije slika pod nazivom Imago na kojoj Rakezić aktivno radi u okviru doktorsko-umetničkog istraživanja.

Projekat Imago: Reinterpretacija siromašnih slika

Imago je projekat koji teži da kroz ekspanziju slikarstva kao medija, reinterpretira slike iz masovnih medija koje su svojim čestim korišćenjem preko društvenih mreža, postale siromašne slike. Izdvojivši motiv srca iz spomenute grupacije slika, umetnik ukazuje, ne samo na krizu estetike i ukusa, već i na povratak bitnosti emotivnog (subjektivnog) doživljaja ispred kognitivnog (objektivnog), kako u umetnosti, tako i u svetu uopšte.

Slike sa vibera i fejsbuka koje ljudi prelistavaju u deliću sekunde i okarakterišu ih kao loše, Aleksandar Rakezić kroz tradicionalni slikarski pristup prikazuje kao barokna dela pred kojima posmatrač ipak želi da provodi vreme.

Ambivalentnost slika iz serije Imago je pojačana ahromatskim muralom koji je naslikan na lažnom zidu.

Mural prikazuje medijsku sliku dokumentarnog karaktera, fotografiju protesta grupe proizvođača mleka tokom kog isti su prolivali litre mleka na ulice. Mural prikazuje sliku krize društva i daje novo čitanje komada iz serije slika Imago, čime je uspostavljen odnos krize slika (misli se na kič motiv srca) i slike krize (misli se na proteste).

Dolazeći iz ruralne sredine, iz porodice radničke klase, Aleksandar Rakezić u svojoj umetničkoj praksi preispituje načine života, prave probleme i prividna rešenja, velike želje i male mogućnosti na primeru njega, njegovih članova porodice i njegove šire okoline.

Ako bismo tipičnog predstavnika radničke klase u ruralnoj sredini zamislili kao kuću, onda bismo slike srca razumeli kao estetske afinitete vezane za enterijer, mikroklimu, unutrašnje potrebe i sadržaje, dok bismo sliku protesta vezali za fasadu, eksterijer koji komunicira sa spoljnim svetom tražeći bolje uslove.

Takve kuće je Aleksandar prepoznao na slikama umetnice Ljiljane Šunjevarić.

Ukoliko bismo fasadu pređašnje metafore kuće ontološki tumačili kao front otopra svetu i sistemu, onda bi to značilo da nezavršene fasade kuća sa slika umetnice Ljiljane Šunjevarić govore o teškoj borbi.

Međutim, kroz ovu seriju radova umetnica odlučuje da prizore nezavršenih kuća ne predstavlja kao artefakte određenog socijalnog patosa i siromaštva, već naprotiv, da insistira na autentičnosti tih prizora, njihovoj uzvišenoj lepoti i izvesnoj težini koju nose u svom postojanju i temporalnosti.

Negde slično Rakezićevoj težnji da siromašnim i „lošim“ slikama sa vibera slikarskim reprodukovanjem stvori kvalitet, Ljiljanini radovi se poigravaju sa dihotomijom propalo – uzvišeno i u sebi sinergišu istovremeno osećaj sreće i tuge.

Prema rečima autorke: „Nezavršenost kuća se razume kao prikaz određenih privatnih i kolektivnih egzistencijalnih okolnosti, promena i drama koje su uslovile da takva vrsta artefakata ostaje nezavršena. Takvi artefakti svojim postojanjem svedoče jednako o ljudima koji su započinjali i menjali svoje životne puteve koliko i o stanju jednog tranzicionog društva u kome se te nedovršenosti pojavljuju kao bitni označitelji prostora u kome živimo.”

Aleksandar Rakezić Rođen je 1995. godine u Kraljevu. Osnovne i master studije slikarstva završio je na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu, klasa prof. Milete Prodanovića. Kao stipendista Vlade Francuske provodi semestar na École Nationale Supérieure des Beaux-Arts u Parizu, studio Gijom Paris, 2019-2020. Trenutno je treća godina doktorskih studija na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Pored samostalnih izložbi „Ja znam za jednu tugu sa mirisom ananasa“ (2020.), „Kad će David da se vrati ?“ (2022.) i „Second Chance ili Žena kose boje moka kafe“ (2023.), izdvajaju se grupne izložbe „Privatna vrednost 2“ (2019.) u organizaciji ambasade Švajcarske, „Sanjarenje“ (2021.) kao deo 58. Oktobarskog salona i „Out of Box“ (2022), Šemnic, Nemačka. Aleksandar je autor projekata u kulturi poput „Roll the Dice“ (2023) Vrnjačka Banja – Beograd, „Voyage, voyage“ (2021.), Zagreb-Beograd i „Umetnost u Vosjci“ (2021.) Užice-Beograd. Njegovi radovi se nalaze u privatnim kolekcijama u Nemačkoj, Francuskoj, Švedskoj. Živi i radi u Beogradu

Ljiljana Šunjarević (1979). Dipomirala je, magistrirala i doktorirala Slikarstvo na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu. Aktivno izlaže na grupnim i samostalnim izložbama u zemlji i inostranstvu od 2000. godine. Nagrađivana je iz oblasti crteža. Radovi su joj prisutni u umetničkim zbirkama MSU Beograd, Galerija Nadežde Petrović Čačak, Narodni muzej u Smederevu, KC Požega, KC Čačak, Galeriji savremene umetnosti u Zrenjaninu, kolekciji Grada Beograda, Kolekcija Narodnog muzeja u Kraljevu, Kolekcija Narodnog muzeja u Aranđelovcu i u više privatnih kolekcija. Izabrana samostalna izlaganja: Nezavršena kuća, Galerija Reflektor, Užice, 2021; Stanice, Salon MSU, Beograd, 2021; Varoš Nova, Galerija U10, Beograd, 2020; Seobe: slika prizora, Likovna galerija, Kulturni centar Beograd, 2016; Završavajući Leonarda, Galerija Kulturnog centra Ribnica, Kraljevo, 2016; Prizori, Galerija Doma omladine, Beograd, 2015; Novodevičansko-remake, intervencija na javnoj skulpturi Laza Lazarević u šabačkoj Gospodar Jevremovoj ulici, Šabac, 2015; NOVODEVIČЬE-Novodevičansko, Galerija kulturnog centra, Šabac, 2014; Homosaker, Galerija Kulturnog centra, Požega, 2012; Arhetip, Galerija SULUJ, Beograd, 2011; Strasni Bulevar, Galerija Izlozi, FLU, Beograd, 2009; Mapa, Galerija FLU, Beograd, 2009. Zaposlena je na Fakultetu umetnosti Univerziteta u Prištini sa privremenim sedištem u Kosovskoj Mitrovici.