Više od 100 solo pevača takmiči se na Kolarcu 1Foto: Promo

U Zadužbini Ilije M. Kolarca danas počinje četvorodnevno 18. Međunarodno takmičenje solo pevača „Lazar Jovanović“, za koje se prijavilo više od sto kandidata.

Takmičenje je namenjeno mladim umetnicima na pragu profesionalne karijere, koji pred autoritativnim međunarodnim žirijem treba da odmere svoje znanje, umetničke kvalitete i prikažu svoj talenat.

Glavna nagrada za laureata takmičenja je solistički koncert sa orkestrom na Velikoj sceni Kolarčeve zadužbine i novčani deo u iznosu od 500 evra.

Ove godine žiri za mlađe kategorije pevača čine: Arijana Điliani Filip (Hrvatska), Tatjana Vasle (Slovenija) i Senka Nedeljković (Srbija), dok će starije takmičare ocenjivati Maria Temeši (Mađarska), Berislav Jerković (Hrvatska), Vesna Šouc (Srbija) i Dan Pataka (Rumunija).

Osnivač Međunarodnog takmičenja solo pevača „Lazar Jovanović“ je Muzičko društvo „Stanković“.

Takmičenje je osnovano 2004. i tokom proteklih godina postalo je  jedno od najvećih i najznačajnijih operskih manifestacija u zemlji i šire.

Zbog porasta ugleda i značaja, od 2016. takmičenje se održava pod okriljem Kulturnog elementa, umetničkog udruženja sa sedištem u Beogradu koje ove godine slavi deceniju rada i okuplja vrhunske profesionalce među mladim umetnicima, glumcima, plesačima i muzičarima. Zahvaljujući Kulturnom elementu, kako navode organizatori, takmičenje je iz sala muzičkih škola „preseljeno“ na Kolarac.

Lazar Jovanović (Zemun, Austrougarska, 8. april 1911 – Sulmona, Italija, 26. mart 1962) bio je znameniti srpski operski pevač, erudita, poznavalac umetnosti i kulture, poliglota i prevodilac operskih libreta i pevane poezije. Bio je prvak Opere Narodnog pozorišta od 1942. godine. Smatra se jednim od najboljih tenora jugoslovenske muzičke scene.

Rođeni Zemunac, iz stare gornjovaroške porodice Lazar Jovanović – Porcija kao apsolvent Mašinskog fakulteta do početka Drugog svetskog rata radio u Komandi vazduhoplovstva.

Glas je školovao privatno kod profesora Aleksandra Ruca i svojih prijatelja Žarka Cvejića i Zdenke Zikove. Po prelasku u Beograd 1941. postao je član operskog hora Narodnog pozorišta, gde je njegov glas odmah zapazio dirigent Stevan Hristić.

Posle osam uspešnih sezona u Beogradskoj operi postao je zvezda čuvenih operskih kuća u Rimu, Milanu, Gracu i Beču. Iznenada je preminuo 1962, a do danas je sačuvan samo jedan njegov muzički zapis snimljen privatno u Beču.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.

Komentari