Vojislav Voja Brajović: Glumačka legenda u borbi protiv banalnosti i ponižavanja

Legendarni glumac koji je svojom umetnošću tokom karijere duže od pola veka obeležio ovdašnje pozorište, film i najbolju TV produkciju, a svojim javnim angažmanom i sve društvene i političke lomove koji su se događali na ovom prostoru – od antiratnog, antinacionalističkog, do borbe za bolju poziciju kulture i prava svog esnafa, ovih dana dobio je još jedno priznanje.

Na upravo završenom Festivalu mediteranskog teatra Purgatorije u Tivtu osvojio je Nagradu za najboljeg glumca, za ulogu Andreja u predstavi „Otac“ u režiji Paola Mađelija, produkciji Ateljea 212 koja je ponela i nagradu za najbolje ostvarenje.

„Otac koga igram u Zelerovoj drami je u teškom stanju alchajmera, čini vam se kao da učestvujete u nečijim nadrealnim snovima, i poseban je izazov to otelotvoriti…A reći za naše političke okolnosti i prilike da su nadrealne bio bi, zapravo, kompliment.

Jer, nadrealno je kategorija koja ima svoje slojeve, čak i neku metafiziku, a ono što mi živimo je, pre svega, strahovito banalno. Banalno obezvređuje i život i čoveka. I vređa. Vređa elementarnu intiligenciju“, govorio je posle premijere „Oca“ glumac iza koga su uloge u više od 70 predstava, i oko 60 filmova i TV serija.

Brajovićeva ostvarenja deo su najvažnije produkcije Jugoslovenskog dramskog pozorišta, matične kuće u kojoj je proveo decenije, sarađujući sa Dejanom Mijačem, Egonom Savinom, Harisom Pašovićem, Slobodanom Unkovskim…, a igrao je na svim beogradskim scenama, kao i u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu, Crnogorskom narodnom pozorištu u Podgorici…, i još uvek je jedan od najzaposlenijih glumaca.

Njegov rediteljski debi, hit predstava „Voz“ Zvezdara teatra, u kojoj igra sa Sergejom Trifunovićem, osvojila je nagrade na gotovo svim festivalima u regionu, a na gostovanjima od „Triglava do Đevđelije“ izvodi se na „kartu više“.

Legendarni Tihi iz kultne serije „Otpisani“, iz koje već pola veka žive replike među svim generacijama, nezaboravne likove ostvario je u ključnim domaćim i regionalnim TV produkcijama, kao u filmovima Puriše Đorđevića, Gorana Markovića, Gorana Paskaljevića, Zdravka Šotre…

Najnoviji film „Stranci u noći“, priču o gej partizanima, snimio je ove godine sa hrvatskom rediteljkom Ivonom Jukić, s kojom je sarašivao i u nagrađivanom filmu „Ti mene nosiš“.

Pored najvećih priznanja koje je dobio (Oktobarska nagrada Beograda, dve Sterijine, Dobričin prsten, „Pavle Vuisić“…), važan deo Brajovićeve biografije čini demokratski aktivizam.

Kao ministar kulture (2007. do 2008.), uspeo je da se zakonski ustanove „nacionalne penzije“, kao način da se država oduži ljudima koji su za kulturu ove zemlje učinili da ona civilizacijski napreduje, a bio je i savetnik za kulturu bivšeg predsednika Srbije Borisa Tadića.

U dva mandata  (2013. do 2022.) Brajović je bio na čelu Udruženja dramskih umetnika Srbije, i u neprestanoj borbi da se shvati značaj umetnosti i zaustavi socijalno i svako drugo ponižavanje umetnika.

Rođen je 1949. u Beogradu, školovao se u Valjevu, diplomirao je na FDU u Beogradu 1971, u klasi profesorke Ognjenke Milićević, a oženjen je glumicom Milicom Mihajlović, s kojom ima sina Relju. Deca iz prethodnog braka krenula su njegovim stopama, Iskra Brajovioć Babić i Vukota Brajović „plivaju“ glumačkim vodama.