Zašto su filmske zvezde sve starije i šta to govori o stanju Holivuda?

Jedan konkretan primer je Harison Ford koji je sa svojih 80 godina ponovo glumio Indijanu Džounsa, uz malu pomoć digitalnog podmlađivanja.

Drugi je Silvester Stalone, koji sa 76 godina glumi u rimejku sopstvenog filma iz 1993 godine, a tu je i Arnold Švarceneger u akcionom trileru sa 75 godina i Džon Travolta u romantičnoj komediji sa 69.

Zanimljivo je da i stariji glumci dobijaju velike role, iako to ne važi u potpunosti za glumice, ali nije tačno da nema mlađih glumaca, kao što su Timoti Šalame, Margo Robi, Dženifer Lorens, Pol Meskal…

Međutim, raskorak između njihovog prisustva i angažovanja u blokbasterima nastaje kada se dođe do koncepta filma koji će sigurno imati dobru gledanost, a tada se studiji okreću starijim kolegama.

Oni biraju ne samo prepoznatljiva imena, nego i prepoznatljive franšize, pa tako imamo nastavke, prednastavke i adaptacije svega i svačega što nam je već poznato i što će nas pre privući nego nešto potpuno novo.

Ideja filmske zvezde nije ista kod studija i kod publike, ali na kraju dana se broji samo zarađeni novac, odnosno brojke su zakon, čak ni kritike nisu toliko važne ako je zarada dobra.

Štošta se promenilo otkad su Ford i Stalone postali zvezde, sada je tu i doza odgovornosti za postupke, pa tako Džonatan Mejdžors, Ezra Miler i Šaja Labaf odjednom gube mesto pod Suncem.

Takođe, nekada je jedna uloga u seriji bila dovoljna da se neko probije, a danas ima toliko sadržaja na koji nisu svi pretplaćeni i koji ne gledaju svi, da je pitanje koji je put do slave.

Mnogi bi rekli da je to preko uloge superheroja, koji su sve prisutniji na velikim i malim ekranima i koji i dalje uzimaju najveći deo kolača zarade.

A možda treba podržati mlađe glumce odlaskom u bioskop kada su oni u glavnim ulogama.

Izvor: The Guardian