Superlige imamo – gledalaca nemamo. Još jedno zalaženje u pojavu koju nije lako definisati odvelo bi nas po ko zna koji put u daljine i dubine problema koji kao da je u dimenziji bermudskog trougla.
Kvalitet sporta, kvalitet pojedinaca, tehnološki bum koji prosečnom gledaocu dostupnim čini vrhunski sportski sadržaj u svakom trenutku, negativnosti koje dolaze sa tribina, sumnja u rezultate, grozničava potreba današnjeg čoveka da obavlja više poslova kako bi normalno vladao vlastitim životom, cena karata, sve su to i sve bi to mogli da budu neki od razloga koji gledaoca odvlače od tribina. Oni koji ni u čemu od navedenog, odnosno ne u meri u kojoj se to predstavlja, ne vide prave razloge što su nam stadioni i dvorane više prazne nego pune navešće mnoštvo primera u kojima se ulaznica za utakmice nije naplaćivala a opet je na tribinama više vladao muk nego huk. Ovde dolazimo do sledećeg pitanja, ko su danas ljubimci publike? Postoje li u vremenu sadašnjem, gde je svakom konzumentu sporta baš sve dato na dlan, lokalni sportski heroji ili su njihovi junaci ,,kućni ljubimci“ – Mesi, Dončić, Leon, Karabatić, Rikardinjo…? Kako iz tog miljea izvući današnjeg zaljubljenika u sport, izuti mu papuče, oteti mu grickalice i ostale đakonije, polomiti čaše, i iz udobnog ležećeg položaja pored televizora smestiti ga na stadionske i dvoranske stolice, i da li je to uopšte moguće?
Novi Pazar nikada nije imao klupskog prvaka države u pet ekipnih sportova (fudbal, košarka, odbojka, rukomet i futsal), do prošle godine ni osvajača kupa, što se nije kao u mnogim sredinama odražavalo na prisutnost gledalaca utakmicama gradskih klubova. Bilo ih je u proseku više nego u gradovima koji su imali šampione. Nije jednostavno objasniti gde su se oni izgubili, a svi ti klubovi su mahom napredovali do najviše ligaške tačke. Od jeseni Novi Pazar će imati četiri kluba u elitnim ligama Srbije (odbojka, futsal, košarka i rukomet), da li i dovoljno gledalaca koji će ih pratiti, dok ne krenu takmičenja to nećemo znati. Sad dolazimo do tačke, koja nije ključna, ali bi mogla da da više odgovora na postavljeno pitanje nego sve ko je smo potegli, pa i da možda otkrije bitnost preko koje se ne može olako preći – ko to nastupa za timove za koje se navija.
Do Superliga u bilo kojem od ovih sportova se ne može samo sa decom iz kraja i čaršijskim momcima. To više nigde nije slučaj. Što pre se naviknemo da stvari tako stoje pre ćemo razumeti potrebu za uvozom kvalitetne sportske radne snage i drugačije gledati na vrhunski sport. S druge strane, bez domaćih igrača ili sa njima da samo popune brojno stanje, čitava rabota nema smisla. Onda igrate – tamo neku ligu.
Odbojkaški tim čini 12 igrača, futsal 14, košarkaški 12, rukometni 16 i fudbalski 23 (kao reprezentativnu brojku uzeli smo broj igrača koji jedna ekipa može da prijavi za nastup na svetskom prvenstvu). U sezoni 2017/18. jedan od sinonima novopazarskog ekipnog sporta OK Novi Pazar od 12 igrača u timu imao je šestoricu sa strane, četvoricu u prvoj postavi, u kojoj su nezamenljiva i trojica Novopazaraca. Svih šest igrača je počelo i završilo sezonu. Domaći igrač (Irfan Hamzagić) bio je prva zvezda tima koji je vodio domaći trener (Hamza Zatrić). Odbojkaši su jedini imali za trenera čoveka iz sopstvenih redova. Takav tim je drugu godinu zaredom osvojio Kup Srbije i prvi put igrao finale plej – ofa. Za širi spisak reprezentacije Srbije dao je trojicu igrača (Hamzagić, Vilimanović i Polomac).
Futsal sastav ima 14 igrača. Tim Novog Pazara ukupno je u ovoj sezoni imao sedam igrača van Pazara. U takmičenje je ušao sa petoricom, a završio ga sa četvoricom ,,stranaca“. Vodeći igrač je domaći produkt Eldin Redžović. To je tim koji je dve godine uzastopno zaustavljen tek u finalu Kupa Srbije od Ekonomca, a prvi put je došao i do polufinala plej – ofa.
Košarkaška ekipa sastavljena je od 12 igrača. Tim Novog Pazara činilo je osam pojačanja sa strane, sedam ih je bilo na startu lige, toliko i na kraju. Sezonu su uglavnom izneli košarkaši sa strane od kojih će se realno retko ko zadržati u ekipi. Od domaćih ,,basketaša“ veći udeo u igri imali su samo Tarik Brunčević i Asmir Numanović. Zauzimanjem drugog mesta prvi put u istoriji kluba dospeli su na listu prvoligaša (KLS).
Rukometni tim čini 16 igrača. Novi Pazar je sezonu počeo sa šestoricom koji su iz drugih sredini stigli u Novi Pazar, a jedini su tim od navedenih koji su je završili sa većim brojem ,,stranaca“ nego što ih je bilo u prvom kolu – na kraju osam. Ukupno je za najbolji tim igralo 10 igrača izvan Pazara. Osvojili su prvo mesto u Super B ligi (Istok – Zapad) i kao i košarkaši prvi put će igrati Superligu. Od igrača poniklih u klubu najsnažniji utisak ostavili su Sead Međedović, Irfan Ćosović i Haris Mujčinović.
Od 23 igrača fudbalskog tima Novi Pazar, jedinog u ovom društvu koji nije u elitnoj ligi, u početku ih je bilo 13 kojima mesto rođenja nije Novi Pazar. Na polusezoni taj broj je drastično smanjen pa je šampionat okončan sa šestoricom, od kojih su petorica imala stalno mesto u timu. U Prvoj ligi Srbije, rang ispod Superlige, bili su deveti.
Od 77 igrača koliko ukupno broji ovih pet ekipa 44 su sa kao pojačanja došla u Novi Pazar. Rezultati u dvoranskim sportovima kažu da su podigli kvalitet. Koliko će ih biti u novoj sezoni i naročito da li će podići kvalitet u najkvalitetnijim ligama znaćemo za nešto manje od godinu dana.
Daleko najbolji utisak ostavio je odbojkaš Marko Vukašinović. U futsal sastavu još jednu sjajnu sezonu imao je momak iz Raške Milan Mutavdžić, izborivši i mesto u reprezentaciji Srbije na prijateljskim utakmicama s Portugalom. Kod rukometaša briljirao je prvi strelac Super B lige (Istok – Zapad) Armin Kaltak. U košarkaškom timu bolji od ostalih bili su Filipović, Mukanović, Ilić i Čvorović, a među fudbalerima izdvojio se desni bek Predrag Đorđević.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
