Engleska „guta“ srpske klince

Vest o mogućoj ustupanju Slobodana Tedića – Barnsliju, iz trećeg ranga takmičenja u engleskom fudbalu, nije nikakav izolovan slučaj u karijerama srpskih fudbalera u (pre)mladim godinama (direktno) prodatih ostrvskim klubovima. Naprotiv, većina tih mladića je poslednjih godina prošla ili prolazi kao 22-godišnji igrač sa platnog spiska Mančester sitija, za kog su Građani pre dve i po godine uplatili 3.000.000 u kasu Čukaričkog.

Jer, skoro svi oni su visoko uzdignutih glava spakovali kofere i s velikim snovima zapucali u kolevku fudbala, uvereni ili (od strane bivših poslodavaca, menadžera i porodica) ubeđeni da će naći svoje mesto pod suncem Premijer lige, a vratili se nekoliko koraka unazad. Ili bi odradili nekoliko treninga sa prvim timom bogatih i slavnih kupaca ili bi bili na marginama istog, na apotekarsku kašičicu dobijajući minutažu, ili bi se seljakali po pozajmicama, vrlo često idući i u sredine odakle su lansirani u beli svet.

Poput, još unosnije plaćenih, klinaca iz Partizanove omladinske škole – Danila Pantića (na kraju otišao iz Čelsija) i Filipa Stevanovića (još se nada probijanju u seniroske redove pomenutog Sitija), bivše nade Voždovca Filipa Stuparevića (Votford ga šalje tamo, ‘vamo), Zvezdinog bisera Marka Grujića (protrčao kroz Liverpul) … Preporučio ih je talenat, skautiran još na turnirima mlađih kategorija, ali su u pečalbu otišli fizički, mentalno, taktički i tehnički skroz nepripremljeni za surovu verziju fudbala, sa dosta trčanja, riljanja i tuče.

Tako naivne, nabeđene ili mimo njihove volje brzo prodate, zatekla ih je i ogromna konkurencija, jer su za njih dati novci sića u budžetima premijerligaša, čiji su drugi po važnosti timovi i podmladak krcati klincima od potencijala iz Afrike, siromašnijih delova Evrope, Azije… A, oni svi zajedno uskraćeni za duže adaptiranje i snalaženje na poznatim fudbalskim adresama, jer u industrijalizovanoj igri između dva gola vreme nema cenu.

O(p)staju samo oni koji odmah kliknu i ubede, prvo trenere a onda i finansijske direktore, da mogu vrate, odnosno oplode uložen novac. Iskustvo kaže da među srpskim klincima nema takvih, a svetli primeri njihovih starijih zemljaka ukazuju da se u Premijer ligu ne može ići zelen, spor ili mekan.

Legendarni kapiten Mančester junajteda, Nemanja Vidić, osvajač trofeja sa Čelsijem, Branislav Ivanović, višegodišnji Sitijev defanzivac Aleksandar Kolarov, doskorašnji vezista Junajteda Nemanja Matić, aktuelni kapiten naše selekcije Dušan Tadić, u vreme dok je vodio akcije Sautemptona, Fulamova aždaja Aleksandar Mitrović, Luka Milivojevića iz Kristal Palasa … jesu fantastična i inspirativna odstupanja od nepisanog pravila „nije, bre, Engleska za evropske Brazilce (Srbe)“, ali i putokaz i opomena mlađariji. Obzirom da su na Ostrvo stigli zaobilaznim putem, tek pošto su stasali i očeličili se u Rusiji, Belgiji, Holandiji…