Pro Reko i sedam „ajkula“

U fokusu srpskih ljubitelja ovog sporta nalazio se evropski derbi Novog Beograda i Radničkog, jer je mladi prestonički klub, kao tehnički organizator F8 i njegov podrazumevajući  akter (prošle, ove i 2023. godine), svim silama želeo da Dušan Mandić, Nikola Jakšić, rođena braća Duško i Gojko Pijetlović i ostale trofejne i skupocene ale u sastavu sa „11. aprila“ na startu ključnih borbi izbegnu aktuelnog  evropskog vladara – Pro Reko.

I misija je uspešno izvedena, jer ih je pobeda u Kragujevcu zadržala na trećem mestu A grupe i spojila ih sa „podnošljivijim“ Marseljom, čija ekipa u našu zemlju stiže kao viceprvak grupe B. Ali, naoštrena za borbu na sve ili ništa, jer udarna igla francuskog tima, Andrija Prlainović, nije znao drugačije ni dok je u drugim sredinama osvajao evropske trofeje i sa reprezentacijom Srbije harao Starim kontinentom i svetom.

Takav epilog srpskog derbija u LŠ unesrećio je momke iz Barselonete, s obzirom da kao četvrti u A grupi moraju da se nadplivavaju sa pomenutim velikanom iz okoline Đenove, u čijem stručnom štabu radi naš Stefan Ćirić. A nisu kvalitetni kao postava iz 2014. godine, kada je pehar otišao u središte Katalonije, mada su stizali sve do polufinala u tri poslednje završnice LŠ.

Isto se može reći i za Hanover, pošto kao najslabije rangirani u B grupi nemački predstavnik ide pravo na pobednika suprotne konkurencije – Brešu. A Italijani se u  Beograd vraćaju kao bronzani sa prethodnog Fajnal-ejta. Na „pogon“ srpskog dvojca Đorđe Lazić – Boris Vapenski.

Osim njih dvojice, Prlainovića i kolega im iz NB, čast srpskog vaterpola braniće i Nemanja Ubović sa Ferencvarošem. On i njegovi saigrači iz Mađarske završili su kao drugoplasirani u A grupi, a priželjkuju drugi uzastopni prolaz u finale.

Za šta će se i te kako pitati i vaterpolisti dubrovačkog Juga, trećeg u konačnom zbiru grupe B, sa slavnom prošlošću, pošto su taj deo Hrvatske umeli sa uzdižu i titulama u evropskoj eliti.

Onima što su izvisili za beogradski turnir ostaje da vrte film neuspeha i smišljaju kako dalje, pre svih Olimpijakos, jer su Grci doveli doskorašnjeg vođu srpske reprezentacije Filipa Filipovića i uložili fine pare u ostatak tima da bi napali svoj treći šampionski naslov u najjačem LEN takmičenju, a ne da  izgube od Dinama iz Tbilisija, bez obzira što utakmica od ove srede nije imala nikakav takmičarski značaj.

Italijani pa eks-yu

Istorija najjačeg klupskog takmičenja broji 25 šampiona. Na tron se najčešće peo Pro Reko (9 puta), a sa Apenina su to činili još Posilipo (3), Napoli (1) i Peskara (1). „Štafetu“ je dugo nosio Partizan (7), a iz Srbije je (po) jednom uzimali Crvena zvezda i Bečej. Susedna Hrvatska dala je jednog vladara više Evropi – Mladost (7), Jug (4), Jadran (2), POŠK (1). Crnogorski Primorac (1) zaključuje spisak osvajača trofeja LŠ poniklih iz čuvene jugoslovenske škole vaterpola. Njen večiti rival Mađarska diči se uspesima OSC-a (2), Vašaša (2), Honveda (1), Ferencvaroša (1), Solnoka (1) i Ujpešta (1). Zahvaljući Špandauu (4) pehar je završavao i u Nemačkoj, Rusija slavi CSKA (1) i moskovski MGU (1), Španija trojac Barselona (1) – Katalunja (1) – Barseloneta (1), a Grčka svoj Olimpijakos (2).