Srpski rukomet je poslednjih godina, kako reprezentativni, tako i klupski, u osetnom rezultatskom padu. Uprkos tome što godinama unazad nije postignut značajniji rezultat na svetskom ili evropskom planu, osim srebra u Beogradu na kontinentalnom šampionatu 2012. godine, na sam pomen zemlje iz koje dolazim stanovnici Barselone su me raznim asocijacijama, zbog jezičke barijere, podsetili na srpske majstore rukometa koji su godinama nastupali pre svega za katalonskog giganta, ali i za druge brojne španske klubove.
Ne tako davno na Iberijskom poluostrvu se igrao odličan klupski rukomet, koji je bio u ravni sa Bundesligom, dok su poljski, francuski i skandinavski klubovi bili daleko iza jednog Atletiko Madrida, Teke, Barselone, Portland San Antonija… Nažalost, izbijanjem ekonomske krize 2008. godine došlo je do naglog pada kvaliteta, koji je bio usko povezan sa manjkom ulaganja u španske rukometne klubove, zbog čega je došlo i do gašenja mnogih poput Atletiko Madrida. Danas je klupski rukomet u Španiji sveden na Barselonu, koja nije imala većih finansijskih problema budući da je deo fudbalske porodice katalonskog giganta.
Boraveći u tom gradu, pokušavajući da dođem do brojnih fudbalskih i košarkaških asova, ni slutio nisam koliko su zapravo srpski, ali i rukometaši iz bivše SFRJ, veoma cenjeni u katalonskoj prestonici, ali i u samoj Španiji. Zbog određenih nesporazuma, dogovoreni intervju sa Danijelom Šarićem je propao, ali sam u kontaktu sa ljudima bliskih rukometnom klubu Barselona saznao da je vrata srpskim golmanima u katalonskom gigantu otvorio Dejan Perić, aktuelni selektor naše reprezentacije. U Barsi ga pamte, ne samo po golmanskim bravurama, već i po gospodskim manirima. Mada je u ovaj prelepi grad stigao u poznim igračkim godinama, uspeo je za kratko vreme da osvoji navijače. Kako i ne bi kada je 2005. godine, zajedno sa Draganom Škrbićem, došao do naslova u Ligi šampiona, a pritom je branio kao na početku svoje karijere u Crvenoj zvezdi. Škrbić i Perić su inače i danas neopisivo poznati i cenjeni u Barseloni, toliko da sam se malo osetio neprijatno, jer nisam ni bio svestan njihovih veličina u Barsi. Zahvaljujući reputaciji, ugledu i vrhunskom kvalitetu Perić je na određeni način olakšao dolazak Arpada Šterbika i Danijela Šarića u katalonsku prestonicu. Naravno, njih dvojica su to zaslužili pre svega svojim golmanskim kvalitetima, ali je celokupan utisak Perića bio i izvesna karta pomenutoj dvojici za dolazak u Barselonu.
Raspitujući se malo po divnom sportskom kompleksu, gde se na jednom mestu nalaze stadion Nou Kamp, sportska hala u kojoj nastupaju rukometaši i košarkaši Barselone, kao i bazen, saznao sam da je Veselin Vujović početkom devedesetih godina prošlog veka među prvima proneo slavu, tada jugoslovenskog rukometa, u Barseloni. Sjajni srednji bek, koji je prethodno sa Metaloplastikom dva puta bio najbolji u Evropi, uspeo je 1991. godine da ponovi isti uspeh sa Barsom. Nekoliko godina kasnije na Iberijsko poluostrvo pohrliće plejada naših sjajnih asova poput Nenada Peruničića, Igora Butulije, Nedeljka Jovanovića, Dragana Škrbića, Kneževića, dakle svih onih koji su 1996. osvojili bronzu na Evropskom prvenstvu posle ukidanja sankcija.
Bile su to godine nezaboravnih rukometnih utakmica u Španiji. U to vreme je svojom igrom publiku impresionirao Talant Dušebajev, jedan od najboljih srednjih bekova svih vremena. Hale su širom Španije bile pune, a klubovi su dominirali Starim kontinentom. Zanimljivo je da su iz te generacije naših rukometaša za Barselonu u jednom periodu karijere nastupali Dragan Škrbić, Dejan Perić, Nenad Peruničić…. Ekonomska kriza je učinila svoje, kvalitet španskog klupskog rukometa je naglo opao, ali je Barselona i dalje ostala vrhunski kub, koji će i ove sezone pokušati da osvoji Ligu šampiona. Za takav poduhvat biće joj neophodne bravure Danijela Šarića na golu, nekada našeg, a danas katarskog reprezentativca, kao i majstorije Nikole Karabatića, zvanično najboljeg rukometaša na planeti. Interesantno je da su i Španci upućeni u poreklo Karabatića, u to da je rođen u Srbiji, da mu je majka Srpkinja, pa se tako i navijači Barselone šale na svoj račun da su im najveći uspesi nekako usko povezani sa rukometašima iz Srbije ili sa onima koji imaju srpsko poreklo… Ako je tako, onda se zna ko će ove sezone biti šampion Evrope.
Jedan je Ivano Balić
Nepravedno bi bilo ne pomenuti Ivana Balića, fantastičnog hrvatskog srednjeg beka, s obzirom da je u Španiji posebno cenjen. Nastupajući četiri sezone za Portland San Antonio i jednu za Atletiko Madrid, svojim bravurama oduševljavao je navijače širom Iberijskog poluostrva. Prema anketi „Internacionalne rukometne federacije“ proglašen je za najboljeg rukometaša svih vremena, ispred Nikole Karabatića i Talanta Dušebajeva.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
