Zvezdina četvorka sustigla Džajića i Šekularca, Rajko Mitić još uvek nedodirljiv

Istine radi, podvige koje su ostvarivali Džajić i Šekularac, kao i pre njih Rajko Mitić učinjeni su u daleko većoj konkurenciji nekadašnje SFR Jugoslavije. Smenjivost šampiona tada je bila znatno učestalija i nije uporediva sa današnjim vremenom, tačnije od nastabka SR Jugoslavije, kasnije Srbije.

Ipak, ni u okvirima današnje države, nije jednostavno nizati titule zaredom, a u tome je uspeo pomenuti kvartet Crvene zvezde. Niz je uspostavljen pod vođstvom Vladana Milojevića, a produžen dolaskom Dejana Stankovića.

Borjan, Gobeljić, Ben i Rodić time su dostigli klupske asove formata Dragana Džajića i Dragoslava Šekularca. Džajić, verovanto i najbolji srpski fudbaler svih vremena, u dva navrata igrao je za Crvenu zvezdu. Nakon titule osvojene 1964, Džajić je bio predvodnik jedne od najboljih generacija u istoriji kluba. Reč je o timu koji je vezao tri šampionske titule (1968, 1969, 1970), a tačku na sjajan period u crveno-belom dresu stavio je 1973. godine.

Šekularac, kao najveći majstor u istoriji našeg fudbala, radovao se titulama 1956, 1957, 1959, 1960 i 1964. godine. Vladimir Petrović Pižon ima titulu manje, dok je Rajko Mitić rekorder sa šest pehara namenjenih najboljem timu u državi.