Beograd, Skoplje i Sarajevo deo crne statistike zagađenja

Prema njegovim rečima i čist vazduh i čista voda su važni za ljudski život i dobrobit svakog čoveka. Osoba može preživeti nekoliko dana bez vode i samo nekoliko minuta bez vazduha.

“Veliki gradovi u ovom regionu, poput Beograda, Sarajeva i Skoplja, godinama su prisutni i u svetskim medijima upravo zbog prekomernog zagađenja vazduha koje je najviše izraženo tokom grejne sezone zbog povećanje potrošnje fosilnih goriva, a koje se udružuje sa zagađenjem koje već stvaraju industrije, energetski sektor, poljoprivreda i saobraćaj,” kaže Kukolj i dodaje na ovu listu Tuzlu i Lukavac u BiH ili Smederevo, Pančevo i Šabac u Srbiji ili Prištinu na Kosovu.

Kako je precizirao ova lista je mnogo duža, ali u velikom broju gradova ili sela ne postoje zvanične stanice za nadzor kvaliteta vazduha i zbog toga ne znamo kakvo je realno stanje u celom regionu.

On ističe da Vlade zemalja Zapadnog Balkana moraju povećati nivo saradnje sa zemljama u EU kako bi na primerima dobre prakse i novim znanjima mogli kreirati efikasnije politike ka zaštiti zdravlja građana, životne sredine i ublažavanju klimatskih promjena.

Građani Zapadnog Balkana su svesni koliko je vazduh zagađen u ovom regionu , a što možemo videti iz primera sve češćih javnih skupova kao što su protesti ili potpisivanje peticija, povećanog broja informativnih objava putem socijalnih mreža u kojima građani ističu problem o zagađenosti vazduha u mestu u kojem žive, i sve većeg broja ljudi koji koriste zvanične podatke o kvalitetu vazduha ili aplikacije na telefonima kako bi se informisali i zaštitili sopstveno zdravlje, kaže sagovornik Al Džazire.

Prema njegovim rečima loš kvalitet vazduha najviše šteti osetljivim kategorijama stanovništva kao što su bebe, deca, trudnice, hronični bolesnici i ljudi čije izlaganje visokom stepenu zagađenosti vazduha spada u kategoriju profesionalne izloženosti.

Među uzrocima su svakako veliki broj zastarelih vozila i vozila sa dizel motorima, mreža gradskog prevoza koja nije usklađena sa urbanističkim uslovima i potrebama građana, ali i činjenica da veliki broj domaćinstava nije priključeno na mreže daljinskog centralnog grijanja te građani najčešće spaljuju drvo ili ugalj za potrebe grejanja ili kuvanja.

Pojavljuje se i problem sa spaljivanjem useva, a satelitski snimci svakako potvrđuju da pričamo o ustaljenoj praksi koja je nasleđena, ali i požarima koji su često posledica ovih aktivnosti. Poljoprivreda, industrijske i građevinske mašine i industrijski transport doprinose značajno ukupnoj zagađenosti vazduha.

Kukolj samtra da se ne radi dovoljno na poboljšanju stanja.

Svedoci smo da vlade svih zemalja u regionu Zapadnog Balkana najveći deo državne pomoći usmeravaju ka energetskom sektoru tj. termoelektranama na ugalj i rudarskim kopovima koji su ogromni zagađivači vazduha, vode i zemljišta, dok sa druge strane nedostaju podsticaji ili olakšice za građane, na primer kroz nabavke automobila novijih generacija ili povećanje mreže gradskog i međugradskog prevoza i povećanje daljinskog centralnog grijanja, ili povećanje broja pješačkih zona i zelenih površina ili staza za bicikliste, zaključuje Kukolj.