Eksploatišu nas za svoje dobitke: Jevrejski glasovi u Nemačkoj protive se agresiji na Gazu

Hafets je jedna od najpoznatijih izraelskih Jevreja u Nemačkoj koja snažno podržava prava palestinskog naroda, ali nije sama. Jevreji u Nemačkoj se neprestano bore s kampanjom protivljenja izraelskoj i nemačkoj politici vezanoj za Palestinu, uključujući i rat u Gazi.

Ova borba ih je koštala mnogo ograničenja, kao što je bio slučaj zaustavljanja same Hafets od strane berlinske policije, samo zato jer je nosila natpis na kojem je pisalo: “Biti Jevrejka i Izraelka… zaustavite genocid u Gazi”, koji je izazvao veliku buru u javnosti. Kolega iz udruženja “Udi Ras” takođe je suspendovan sa pozicije vodiča u “Jevrejskom muzeju” u Berlinu, jer je brojnim posetiocima muzeja govorio o aparthejdu u Izraelu.

Selektivna podrška Jevrejima

Pre nekoliko dana je Deborah Feldman, poznata jevrejska spisateljica u Nemačkoj, u britanskom listu Gardijan objavila članak pod naslovom Nemačka je dobro mesto za biti Jevrej, koji je izazvao veliku pometnju. “Osim ako je, kao i ja, Židov koji kritikuje Izrael”, objašnjavajući da se “kao i u Izraelu, zaštita Jevreja selektivno primjenjuje na način da se odnosi samo na one koji su lojalni izraelskoj desničarskoj nacionalističkoj vladi.”

Ali ne dele svi nemački Jevreji Hafetsove stavove. Centralno veće Jevreja – najveće telo koje predstavlja Jevreje u zemlji – nedavno je organizovalo prikupljanje donacija za izraelske vojnike koji učestvuju u ratu (u Gazi), a u izjavi je navelo da “svi koji podržavaju pravo Izraela na postojanje moraju pokazati solidarnost sa hrabrim vojnicima u izraelskoj vojsci”, dodajući da “jevrejska zajednica sa velikim interesovanjem i solidarnošću gleda na ovaj rat, jer se on tiče sigurnosti njihovih života, odnosno jevrejske države”.

Nemačka vlada se poslednjih sedmica uveliko fokusirala na incidente koje je opisala kao “antisemitizam” u Nemačkoj, te je potvrdila svoju punu posvećenost zaštiti Jevreja. Berlin takođe opisuje sigurnost Izraela kao “vrhovni nacionalni interes”, a Nemačka je jedan od najvećih branitelja izraelske agresije na Gazu na koju gleda kao na “pravo na samoodbranu”. Nemački kancelar Olaf Šolc smatra da “predanost Izraela međunarodnom pravu nije upitna”.

Antisemitizam

Nemačka u svakoj svojoj oblasti ima kabinet za borbu protiv “antisemitizma” zbog istorijske odgovornosti za nacističke zločine nad Jevrejima. Prema zvaničnim podacima, u jevrejskoj zajednici u ovoj zemlji registrovano je 95.000 Jevreja, ali ukupan broj njih dostiže 200.000. Prošlog maja, savezna vlada je povećala svoje godišnje uplate Jevrejskom centralnom veću sa 13 miliona na 22 miliona evra.

Hafets se vraća na istoriju izraelsko-nemačkih odnosa nakon Drugog svetskog rata i kaže da je “sporazum između Davida Ben-Guriona – prvog premijera Izraela – i Konrada Adenauera – prvog kancelara Zapadne Nemačke nakon rata – predviđao da će Nemačka dodeljivati novčanu odštetu jevrejskim žrtvama, ali i državi Izrael kao “kolektivnom predstavniku Jevreja u to vreme”, dodajući da je “Izrael uzimao novac iako su neki nacisti još uvek bili na vlasti (u Nemačkoj), kao što je Hans Globke, koji je radio zajedno sa Adenauerom”.

Ona je istakla da je “nemački službeni pristup sličan izraelskom; oba ograničavaju rad štampe, mišljenja u zajednici i akademski rad u pogledu kritike usmerene prema izraelskoj politici”, dodajući da Berlin “finansira veliki deo jevrejskih zajednica koje podržavaju izraelsku i nemačku desničarsku politiku”.

Sa svoje strane, Firat Kocak, član berlinskog parlamenta iz stranke levice, kaže: “Nema sumnje u specifičnost istorijske uloge Nemačke, ali je zastrašujuće to da se ona zloupotrebljava kao opravdanje za napad na većinu manifestacija solidarnosti sa palestinskim narodom i protivljenje ratu.”

Kocak je objasnio za Al Džaziru, veliki broj nemačkih političara “zloupotrebljava trenutnu situaciju za podsticanje mržnje prema izbeglicama i imigrantima i optužuju ih za antisemitizam”.

Ograničenja nisu ništa novo

Udruženje Erik Hafets 2019. godine je dobilo Nagradu za mir grada Gotingena (grad u centralnoj Nemačkoj), kao priznanje za veliku posvećenost traženju pravednog mirovnog rešenja između dve susedne zemlje (Izrael i Palestinu) i podršku uspostavljanju suverene palestinske države, kako stoji na veb stranici Nagrade za mir.

Ali ova nagrada nije prošla bez reakcija, gde je čelnik Centralnog veća Jevreja Džozep Šuster protestovao i pisao gradonačelniku, rekavši da ovo udruženje podržava aktivnosti pokreta BDS, kojeg je nemački parlament okarakterisao kao anti – semitski, ističući da on “radi na izolaciji države i naroda Izraela predstavljajući je kao državu aparthejda”.

Komisija nije povukla nagradu, ali je pritisak doveo do uskraćivanja finansiranja svečanosti ceremonije od strane opštinskih struktura i nekih finansijera. Međutim, kontraefekat toga je bio veliki, jer je “porota počela da prikuplja novac za finansiranje ovog događaja, i na kraju se prikupilo i više nego što je bilo potrebno, pa se sve što je preostalo od novca doniralo palestinskim i izraelskim organizacijama koje rade na terenu”, navodi se u saopštenju Hafetsa.

Prethodno je nemačka banka 2018. godine zatvorila račun udruženja, a razlog je – prema Hafetsu – bila podrška udruženja pokretu BDS, uz obrazloženje “da će nam otvoriti račun ako povučemo našu podršku ovom pokretu, što smo, naravno, odbili”.

Prema Hafetsu, stvar ide dotle da im se uskraćuje učešće u tokšou emisijama u nemačkim medijima, dodajući: “Često nismo pozvani kada su svi pozvani. Takođe, kontakt sa nama izbegavaju i poverenici antisemitističkih kabineta, koji su hršćani. Često smo kucali na vrata pravosuđa u kampanjama protiv klevete. Pobeđujemo u sudskim sporovima, ali je potrebno mnogo truda.”

Zauzvrat, Kocak naglasio postojanje “vidnih ograničenja osnovnih prava koja pogađaju Palestince, levicu i opozicione jevrejske organizacije”, dodajući: “Ovi pritisci nisu počeli sa užasnim napadima Hamasa 7. oktobra, niti neselektivnim i okrutnim izraelskim bombardovanjem. Pritisak je prisutan godinama, a uključivao je, između ostalog, i sprečavanje demonstracija povodom obeležavanja palestinske “Nakbe”. Zapravo, 2022. godine ove demonstracije su zabranjene u Berlinu na ceo mesec, što se smatra nasilnim napadom na pravo na izražavanje i demonstracije.”

Pretnja demokratskom društvu

U istom kontekstu, Hafets je rekla: “Nemačke vlasti rizikuju naše živote, jer šire izraelski narativ o antisemitizmu i sistematski mešaju Jevreje s Izraelom”, dodajući da “kolektivno etiketiranje bilo kakvog neprijateljskog čina ili osećanja prema Izraelu kao antisemitizam dovodi živote Jevreja u opasnost.”

Ali “šteta se ne tiče samo Jevreja” – prema Hafets – jer Nemačka priprema zakon koji onemogućava one koji su osuđeni za antisemitizam da dobiju nemačko državljanstvo, što Hefic vidi kao “način za kontrolu imigranata i izbeglica i njihovo sprečavanje od odlaska na propalestinske demonstracije, pogotovo jer su mnoge sirijske izbeglice nemačko državljanstvo dobile nedavno”, potvrđujući “postojanje desničarske rasističke politike usmerene protiv imigranata u Nemačkoj, posebno Arapa i muslimana, koji se od nekih opisuju kao “varvari i primitivci”.

Nemačka usvaja definiciju antisemitizma Međunarodne alijanse za sećanje na holokaust (IHRA), koja je definiše kao “mržnju prema Židovima” kao svoju osnovnu definiciju, a kojoj je savezna vlada dodala i sledeću rečenicu: “Država Izrael, koja se smatra jevrejskom grupom, takođe, može biti meta takvih (antisemitskih) napada”.

Što se tiče toga da li ponekad postoji “pogrešna politička interpretacija” antisemitizma, Kocak odgovara: “Da, zato je od izuzetne važnosti ispravna borba protiv antisemitizma, koja je kombinovana sa legitimnom kritikom masovnog izraelskog bombardovanja i višedecenijske okupacije pojasa Gaze i Zapadne obale”, što, prema njegovim rečima, slabi snagu antisemitizma kako je shvaćen i raširen unutar desnice.