Foto: EPA-EFE JIM LO SCALZOPošto u Francuskoj nema medija koji na državnom nivou podržava pozitivnu predstavu o Nacionalnom frontu, poraz Marine le Pen na predsjedničkim izborima, prije malo više od godinu dana, ostao je zapamćen kao spektakularan i ubjedljiv. Partija je još uvijek bauk za većinu onih koji svojim položajem i neposrednim djelovanjem u medijskoj sferi, formiraju javno mnjenje.
Samo ponegdje se može pročitati objektivnija analiza tog poraza. Marina le Pen je dobila u drugom krugu skoro 11 miliona glasova. Usprkos katastrofalnom učinku posljednje debate na televiziji (između prvog i drugog kruga) kad je pobrkala dosijee i nije bila u stanju da jasno potvrdi stavove partije povodom nekoliko ključnih pitanja, u drugom krugu je ipak uspjela privući 200.000 novih glasova. Tako je, između dvije jedine logične prilike za poređenje – drugi krug izbora – udvostručila broj glasova u odnosu na broj koji je dobio njen otac Žan-Mari le Pen (5,5 miliona) u duelu sa Žakom Širakom 2002.
Još jedan rječit podatak: Žan-Mari le Pen je 2002. godine imao većinu u samo 34 opštine, dok je 2017. Marina le Pen bila prva u oko 9000 opština (u Francuskoj ima 36.681 opština jer i sela imaju autonomiju opština, a nekoliko ih nema ni stotinu stanovnika).
Marina le Pen je sa svojim porazom izgubila i nekoliko najvažnijih figura u vrhu partije. Spektakularno se sa svojim Patriotama otcijepio potpredsjednik Florijan Filipot, za kog se smatra da je osmislio novu orijentaciju stranke i neutralisanje Žan-Mari le Pena.
Ali, još spektakularnije, iz aktivnog članstva i političke aktivnosti se povukla i Marinina sestričina Marion Marešal-le Pen, jedan od dva poslanika FN u prethodnom mandatu. Pripisuje joj se ambicija da se, u pogodnom trenutku, možda već za naredne predsjedničke izbore 2022. pokaže kao bolja kandidatkinja od tetke. Postala je istinska medijska zvijezda i svaki njen potez zaslužuje komentare u štampi koji dosad nisu pratili tekuće aktivnosti fronta.
Sa oprezom – jer to je „politički nekorektno“ i samo se sugeriše – jedan od njenih aduta je to što je „lijepa kao slika“. I na francuskom se upotrebljava u narodu isti kliše. Ona se izražava sa velikom spontanošću i lakoćom, predstavlja moderniju, liberalniju, odnosno manje socijalno određenu struju sa juga Francuske, ali potvrđuje i istu netolerantnost prema imigraciji i Evropi.
Veliki publicitet je dobila u februaru kad je bila bila gost u Vašingtonu na skupu američkih konzervativaca na kom je, odmah nakon potpredsjednika SAD, održala govor na engleskom, insistirajući na tome u kolikoj mjeri islam predstavlja opasnost za Francusku. Govor je zaključila sloganom: „France first“.
Nedavno je najavila otvaranje, u septembru, u Lionu, svog Instituta za društvene, ekonomske i političke nauke, na čijem čelu će biti „naučno vijeće“ od devet priznatih članova. Institut će biti „otvoren za sve struje na desnici“, u cilju obrazovanja budućih rukovodećih političkih kadrova.
U međuvremenu je najavila i da je ubuduće treba oslovljavati samo kao Marion Marešal, sa obrazloženjem da je prezime svog djede nosila isključivo sa izbornim ciljem u aktivnom političkom kontekstu. Neki u tom simboličkom činu, upravo obratno, vide njenu suptilnu najavu povratka, u kraćem ili dužem roku, u aktivni politički život.
Zanimljivo je i to da prezime Marešal nije prezime njenog „biološkog“ oca. NJen pravi otac je novinar, tajni agent i diplomata Rože Ok, nekadašnji reporter za više medija na Bliskom istoku, bivši talac Hezbolaha u Libanu (skoro godinu dana) i bivši ambasador Francuske u Eritreji. On je potvrdio, u knjizi prije nego što je preminuo od teške bolesti 2014, da je Marion njegova kćerka. Inače, Marion Marešal je odrasla uz dvoje druge djece u porodici svoje majke, Marinine sestre Jan i Samuela Marešala, važne figure u Nacionalnom frontu koji ju je priznao i usvojio kao kćerku.
Nacionalni front je nedavno, internim referendumom, promijenio svoje ime. Ubuduće će se zvati Nacionalni zbor.
Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, ali i na X nalogu. Pretplatite se na PDF izdanje lista Danas.
