Reakcija Udruženja žrtava i svedoka genocida na izveštaj Serža Bramerca: Cilj je ućutkati svaki poziv za istinom i pravdom

Tahirović je u saopštenju istakao kako je izveštaj o stanju krivičnog progona u državama bivše Jugoslavije i nosiocima negiranja nasleđa Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju (MKSJ), kao i glorifikacije zločina i zločinaca „veoma pažljivo pročitan“.

Dok ratni zločinci uživaju zaštitu i podršku zvaničnih politika, napadi na žrtve, posebno povratnike i one koji brane istinu i pravdu su dosegli, kako je rekao, svoj vrhunac.

„Molimo vas da odmah i neizostavno obavijestite UN, EU i PIC da se u BiH od strane struktura iz entiteta RS na čelu s policijom entiteta RS i tužilaštvom RS vrši progon žrtava, svjedoka, povratnika i boraca za istinu i pravdu“, naglašava se u saopštenju Murata Tahirovića.

„Prema raspoloživim informacijama, u toku je sudski postupak protiv Munire Subašić, majke koja je istinski borac za istinu i čiju borbu je prepoznao cijeli svijeet, pokrenuta je krivična prijava protiv Emira Suljagića direktora Memorijalnog Centra Potočari, Srebrenica, podnesena krivična prijava protiv Ramiza Salkića, poslanika u narodnoj Skupštini RS (bivši logoraš), sve prijave se odnose na “izazivanje rasne i vjerske netrpeljivosti (član 139 kz/rs), prijave su podnijete protiv gotovo svakog povratnika u entitet RS, ali i protiv svakog građanina BiH, koji su javno pozivali na procesuiranje ratnih zločina kao i procesuiranje negatora genocida i drugih ratnih zločina“, naglašeno je u saopštenju.

Kako ističe, dok zločinci u Srbiji i RS uživaju sve privilegije i prava, policija RS, policija koja je pravni nasljednik policije koja je presudama MKSJ i MSP označena kao zločinačka, nastavlja progon.

„Zamislite situaciju da se nakon Drugog svjetskog rata privodio Simon Vizental od strane policije u Njemačkoj, kao što se danas privodi Emir Suljagić, direktor MC Srebrenica ili Ramiz Salkić, logoraš, i niz drugih poznatih boraca za ljudska prava u BiH i to iz razloga “rasne i vjerske netrpeljivosti”. Cilj je ušutkati svaki poziv za istinom i pravdom!“, ukazuju.

U zaključku, iz Udruženja upućuju molbu „da poduzmete što je u vašoj moći da se obavijesti svjetska zajednica i da se zaustavi najsramnija epizoda koja pogađa savremeni svijet da zločinci i negatori progone one koji se bore i govore istinu“.

Primer, kažu, BiH može biti svetska prekretnica da se zločincima ne dozvoli progon onih koji se bore i rade u interesu pravde.

Šta piše u izveštaju?

U Bramercovom izveštaju koji je poslat Savetu bezbednosti UN, navedeno je da su hitno potrebni odlučniji napori u Srbiji.

”Osumnjičeni ratni zločinci i dalje nalaze sigurno utočište u Srbiji, što je redovno izveštavano u prethodnim izveštajima Kabineta tužioca Međunarodnog krivičnog suda za bivšu Jugoslaviju i Tužilaštva Mehanizma“.

Tokom poslednjih osam godina broj pokrenutih krivičnih progona bio je mali, a optužnice su podignute uglavnom protiv direktnih, niskorangiranih počinioca.

Značajni istražni resursi posvećeni su slučajevima koji uključuju nedostupne osumnjiče, iako je značajan broj osumnjičenih, uključujući više i srednje zvaničnike, dostupan u Srbiji za istragu i krivični progon.

Dugotrajni postupci pogoršavaju kašnjenja u procesuiranju predmeta ratnih zločina u Srbiji, a kako se navodi Tužilaštvo sa zabrinutošću primećuje sporost tekućih postupaka.

”Nedelovanje vlasti u Srbiji u odnosu na ovakvo stanje stvari i, povremeno, odluke o dodeli državljanstva poznatim osumnjičenima, dovode u pitanje predanost Srbije pravdi za ratne zločine, vladavini prava i regionalnoj pravosudnoj suradnji,” zaključuje Bramerc.

Slična je situacija sa Hrvatskom.

”Već jednu deceniju pravda za ratne zločine za žrtve zločina hrvatskih državljana koji borave u Hrvatskoj uglavnom je u zastoju. Izgubljeno vreme sada se ne može vratiti. Propust Hrvatske da pruži traženu pomoć onemogućuje regionalnu pravosudnu saradnju i ima za posledicu promicanje nekažnjivosti za zločine koje su počinili hrvatski državljani u Bosni i Hercegovini“, navodi se u izveštaju Bramerca.