UDIK podseća na zločine „Osvetnika“ u Višegradu: U dve kuće živo zapaljeno 140 bošnjačkih civila

Zločini poznati kao Živa lomača desili su se 14. i 27. juna 1992. godine kada su pripadnici paravojne formacije Osvetnici, na čelu sa najokrutnijim zločincima iz Višegrada Milanom i Sredojem Lukićem, zapalili žive civile, većinom žene i decu.

U kući Adema Omeragića u Pionirskoj ulici zapaljeno je oko 70 bošnjačkih civila uglavnom iz sela Koritnik.

Najmlađa žrtva je imala svega dva dana.

Sličan se scenario dogodio dve sedmice kasnije kada je zapaljeno 70 bošnjačkih civila u kući Mehe Aljića u višegradskom naselju Bikavac.

O strahotama na Bikavcu je pred Međunarodnim krivičnim sudom za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) svedočila Zehra Turjačanin.

Spaljivanja civila vršena su na još desetak drugih lokacija.

Za zločine u Višegradu suđeno je pred MKSJ-om i sudovima u Bosni i Hercegovini.

Haški tribunal je osudio Milana Lukića na doživotnu kaznu zatvora i Sredoja Lukića na 27 godina zatvora.

UDIK-ova publikacija “Ratni zločini u Višegradu – presude” dokumentuje ukupno devet predmeta za ratne zločine počinjene u Višegradu donesenih pred Sudom BiH i Vrhovnim sudom FBiH, a kojima su osuđeni Boban Šimšić, Dragan Šekarić, Miloš Pantelić, Momir Savić, Nenad Tanasković, Novo Rajak, Oliver Krsmanović, Predrag Milisavljević, Vitomir Racković i Željko Lelek.

U martu 2020. godine, Apelaciono veće Suda BiH potvrdilo je presudu kojom je Radomir Šušnjar osuđen na dvadeset godina zatvora.

Trenutno se pred Sudom BiH vodi postupak protiv Milomira Đuričića i Vukadina Spasojevića za zločine počinjene nad bošnjačkim stanovništvom u logoru Uzamnica 1992. i 1993. godine.

“Za Višegrad se sigurno može reći da je tokom rata protiv Bosne i Hercegovine bio grad ženoubica, djecoubica, odnosno monstruoznih zločina koje su počinili pripadnici raznih formacija Vojske Republike Srpske (VRS). Pionirska, Bikavac, Uzamnica, Vilina Vlas i druge lokacije govore nam dovoljno o karakteru zločina na području Višegrada. Haški sud navodi da je Višegrad bio podvrgnut „jednoj od najnemilosrdnijih kampanja etničkog čišćenja u Bosanskom sukobu“. Rezultati sistematskog istrebljenja nesrpskog stanovništva danas su jasno vidljivi u gotovo jednonacionalnoj strukturi višegradskog stanovništva”, ukazuju iz UDIK-a.

Kako objašnjavaju, povratnicima se uteruje strah veličanjem četničkog pokreta, pojavama murala i spomenika četničkim vođama, ali i besramnim radom hotela “Vilina Vlas”, nekadašnjeg logora za mučenje i silovanje žena.

“Procesuiranje počinilaca ratnih zločina od strane domaćih sudova je iznimno važno za proces suočavanja s prošlošću. Pronalazak posmrtnih ostataka je novi korak naprijed u liječenju rana i izgradnji povjerenja i pomirenja na ovim prostorima. Stoga apelujemo na Višegrađane da konačno progovore istinu o sudbini njihovih sugrađana kako bi se posmrtni ostaci žrtava živih lomača i drugih višegradskih stratišta dostojanstveno ukopali”, navode iz UDIK-a.