Studija: Korona virus može da mutira u telu zaraženog

Kao što je već poznato, od kada je pandemija kovida 19 izbila 2019. pojavilo se više različitih varijanti korona virusa, pri čemu su neke brzo nestale dok se sa nekim svet i dalje svakodnevno susreće.

Deo istražitelja širom sveta se u prethodne dve godine posvetio razumevanju dinamike nastajanja varijanata na nivou populacije i „aktivnijih“ varijanti kada je reč o zaražavanju stanovništva. Studija koja je sprovedena na Tehnionu, čiji su rezultati objavljeni u časopisu „PLOS Patogens“, bavi se korona virusom iz ugla iz kojeg su naučnici do sada slabo sprovodili istraživanja. Studija je, naime, fokusirana na razvoj novih varijanti na nivou pojedinaca, odnosno u telu osobe koja je obolela od kovida 19. Studiju je predvodio dr Jotam Bar-On i doktorand Dina Hatib sa Medicinskog fakulteta Rapaort, preneo je Džerusalim post.

Nastanak novih sojeva je rezultat nasumičnih mutacija i prirodne selekcije. Većina mutacija ne menjaju značajno sposobnost virusa da preživi i izazove infekciju, ali pojedine mu daju značajnu prednost i zato postaje otporniji i širi se u populaciji. U kontekstu aktuelne pandemije to su mutacije u šiljastom (spajk) proteinu, delu virusa koji omogućava da on prodre u naše ćelije.

Mnoge grupe istražitelja, piše Džerusalim post, rade na istraživanju mehanizama razvoja novih sojeva korona virusa pomoću analize varijanata i njihove evolucije, uglavnom evolucije šiljastog proteina. Ove studije su omogućile da se veoma brzo pronađu efikasne mRNA vakcine koje uglavnom zauzdavaju pandemiju.

U novoj studiji istražitelji su se bavili time kako se sojevi virusa razvijaju u telu osobe koja je zaražena kovidom 19. Studijom je pokriven period od godinu i po dana i zasnovana je na eksperimentalnoj platformi koju je dr Bar-On počeo da razvija tokom svojih postdoktorskih studija. Ova platforma koja je u početku bila uspostavljena u okviru istraživanja HIV-a u poslednje dve godine je prilagođena korona virusu. Omogućava mapiranje genoma pojedinačnog virusa i upoređivanje različitih varijanata koje se razvijaju u respiratornom sistemu. Takođe se detektuju virusi koji su u ćelijama tkiva u veoma maloj količini, što onemogućava detekciju virusa kod osobe.

Istražitelji su otkrili razne mutacije koje nisu uključene u postojeće baze podataka i čak novu varijantu koja nije bila prethodno poznata. Takođe su ispitali delotvornost postojećih vakcina protiv ovih varijanti i otkrili da ona varira u zavisnosti od različitih tipova mutacije u šiljastom proteinu.

Istražitelji su, međutim, saopštili dobre vesti. Mutacije koje nastaju u telu pacijenta po pravilu stvaraju varijante s relativno niskom sposobnošću „lepljenja“. Drugim rečima, ove varijante možda neće moći da se prenose sa čoveka na čoveka putem infekcije. Istražitelji su naglasili da je potrebno uraditi dodatna istraživanja, ali, kako se navodi, dosadašnja otkrića se tiču deset varijanti koje su istražili u studiji.

Istražitelji su otkrili specifičnu mutaciju u S2, jednoj od dve podjedinice šiljastog proteina, koja umanjuje efikasnost antitela koja se bore protiv virusa. Dr Bar-On je rekao da „ta identifikacija predstavlja važan doprinos razumevanju prilagođavanja virusa telu domaćina“.

„Verujemo da naša otkrića mogu da dovedu do utvrđivanja slabosti virusa – mehanizama koji slabe njegovu sposobnost da izaziva infekciju – i nalaženja novih sredstava za sprečavanje zaražavanja. Otkrića studije takođe pokazuju da analize evolucije virusa na nivou pojedinca doprinose boljem razumevanju njegovog razvoja i nalaženju potencijalnih načina za borbu protiv virusa pomoću vakcina i lekova.“